goedewijn.info nieuws

Wijngaard Valdepeñas, Spanje. foto: ICEX

Actuele zaken en ontwikkelingen - nieuws - die uw aandacht verdienen.

Regelmatig verstuur ik een nieuwsbrief met informatie over nieuwe wijnen en andere interessante zaken.
verstuurde nieuwsbrieven
opgave nieuwsbrief

"Oud" Nieuws 2016 2015 2014 2013 2012 2011 2010 2009 2008 2007

14-03-2019
In afwachting van de aankomst van de wijnen van Burlotto, althans van wat ik er nog van kon kopen. Voor Barolo's al een wachtlijst ingesteld, want zonder een beetje eerlijke verdeling middels een allocatie gaat het sinds de hype van vorig jaar niet meer. Succes heeft ook z'n minder fijne kanten, het zij zo.
Het is wat rustig in de handel dus mooi tijd om de website eens bij te werken, schiet al aardig op, maar ben nog niet klaar (je bent natuurlijk nooit klaar, maar het streven is om enigszins "bij" te zijn en te blijven).
Ook vergt de naderende Prowein weer de nodige aandacht. Heb al redelijk wat tijd gestoken in het vinden van een mooie en betaalbare serie Oostenrijkse wijnen. Dat valt niet mee. Ik denk nog met weemoed terug aan de Koppitsch Weissburgunder, GrünerVeltliner en Sauvignon-Blanc, maar dat is echt over sinds de radicale verandering in stijl door de andere werkwijze. Het blijft jammer, maar er speelt nog iets. Oostenrijkers worden duur, erg duur zelfs. Het is ze gegund om een goede prijs te vragen voor hun wijnen, maar de dynamiek in de prijzen zint me niks. Als je jaren in dit vak zit heb je al het een en ander voorbij zien komen, bijvoorbeeld de hausse in Muscadet. Eerst ontdekt vanwege zijn in de tijdgeest goed passende, frisse, zuivere stijl en redelijke prijs en daardoor enorm gevraagd. Aanbod kan vraag niet bijhouden, prijzen stijgen, dure wijnen zijn vaak goed (is het oordeel van menige leek) en dat geeft alles nog even een extra zetje en houdt het circus wat langer aan de gang, in de vraag wordt weldra steeds beter voorzien door een toename in de productie en wat blijkt, wonder boven wonder, dat de voorheen "ontdekking" kwalitatief is afgezakt naar iets middelmatigs of matigs. Vervolgens laat iedereen de wijn links liggen en zakt de prijs in en is er voor de producenten geen inkomen meer te verdienen, laat staan een wijn van kwaliteit te maken voor die prijs. Na Muscadet zagen we Beaujolais opkomen en inzakken (is nu overigens weer aan een nieuwe, hopelijk verstandiger, opmars bezig), Rioja en in mindere mate Elzas, Bordeaux en Bergerac. De beste producenten blijven nog net staan en overleven de koude sanering, de eenvoudiger kwaliteiten rest een bescheiden plaats met gepaste prijzen. In Oostenrijk zitten we in de opgaande lijn, ik stapte in 2011 in met Johannes Zillinger, nog net betaalbaar, maar het tweede jaar werd ie al wat kostbaar, maar nog goed z'n geld waard, de jaren daarna ging de (handels)vaart er steeds meer uit en ik ben gestopt met kopen toen de stijl veranderde en de prijs de opgaande trend bleef volgen.
En ja, vind je nu nog iets interessants in Oostenrijk voor een nog redelijke prijs, geldt dat bij die producent ook nog voor het volgende jaar? Ik weet het niet. Het onderstaande plaatje met de juichende verklaring van de autoriteiten: "in 2018 wederom een record exportwaarde gerealiseerd, Oostenrijkse wijn is op het juiste spoor" zou mij tegelijkertijd ook zorgen baren als Oostenrijkse wijnkoepelorganisatie. Maar ja, als je stijgt heb je vrienden en dat voelt fijn. We hebben ervan genoten denk ik dan altijd, misschien toch maar opzoek naar iets anders.

20-02-2019
Een enkele klacht betreffende kleine belletjes in de Negroamaro van Viglione bereikte me in de loop van de maanden. Natuurlijk na de eerste klacht een paar flessen ter contrôle geproefd, maar niks afwijkends gevonden. Soms heb je dat met een enkele fles dat ie niet optimaal is. In totaal zijn er nu drie klanten geweest die klachten hadden over de Negroamaro, allemaal dezelfde. Kennelijk toch een patroon. Na deze kwestie gemeld te hebben aan de producent kreeg ik een duidelijk en open antwoord:

Unfortunately, we already knew about this issue. One of the cartridges of the three-stage filter broke at some point during the bottling of the lot 18137. The result was the passage of some yeast in the bottles. The breaking was not discovered until the following maintenance of the filter, and we could not determine which bottles were affected. As you've seen yourself, most of the bottles are as good as always. Most probably the refermentation is activated by shaking the bottles or keeping them in warm places.

However, we've changed the maintenance plan to avoid the problem in the future.

Prima reactie dus. Mochten er onder de bestellers van deze wijn klachten van deze strekking zijn die me nog niet hebben bereikt, neem dan contact met me op en het probleem wordt opgelost.

19-02-2019
Na veel voorbereiding en dubben heb ik vandaag mijn domein goedewijn.info bij een andere "host" ondergebracht. De vorige was de eerste tien jaar prima en prettig om mee te werken, maar daar kwam de klad in, kennelijk te groot gegroeid en ik kreeg het ergerlijke ouderwetse "KPN" gevoel. U kent dat misschien wel, u bent er voor het bedrijf en het bedrijf is er niet bepaald voor u. Sommige slimme bedrijven laten je dat niet merken, maar de oude Host had niet het gevoel en fatsoen om de facade omhoog te houden. Men veroorloofde zich van die klassieke onhebbelijkheden als plotseling de prijs drastisch verhogen, "features" inkrimpen, opeens dezelfde diensten aanbieden, maar nu niet meer als service (gratis) maar tegen (forse) betaling, en wel heel popie en vlot je met allerlei nieuwe aanbiedingen lastigvallen. Ook het verordonneren van allerlei functionele en technische aanpassingen zonder een redelijke overgangstermijn zoals in november (notabene één van mijn drukste maanden van het jaar) de verplichte update van de PHP-software waar m'n bestelomgeving op draait, etc. Ik vermoed dat de marketingafdeling "targets" heeft gekregen na een management Buy-out of een vergelijkbaar spelletje van de grote, handige jongens. In ieder geval bracht het zaakje niet genoeg meer op en moest dat veranderen.

De deur ging definitief dicht toen ik opeens, na jaren trouw en te optijd betalen van de rekeningen, plotsklaps de keuze kreeg tussen het betalen via creditcard of een aantal euri per factuur extra betalen bij gebruik van elk ander betaalmedium, inclusief electronisch bankieren. Ik dacht dat vooral vage typen in sommige Afrikaanse en Oost-Aziatische landen met creditcards in de weer waren, maar nu mocht ik dus ook meedraaien in het onzin circus. Klaar.

Ik ben eens gaan rekenen met alle door mij geregistreerde domeinnamen op een rijtje en kwam tot de conclusie dat deze Groot-host van de best presterende en betaalbaarste dienstverlener in een paar jaar was geëvolueerd in een kostbare en op zichzelf georiënteerde firma. Anderen bieden nu een stuk meer flexibiliteit voor een lagere prijs. Maar ja, na al die jaren in slaap gesukkeld te zijn geweest is het maar moeizaam wakker worden in onlineland. Eerst maar eens een omleiding voor de bestellingen gerealiseerd via een nieuw domein goedewijn.online waar de bestelomgeving wel functioneert. Daarna stapje voor stapje de domeinen verhuisd en vandaag goedewijn.info overgezet. Nog best lastig met al die functies die er aan vast zitten zoals je mailafhandeling. Maar goed, dat loopt nu na een kleine dag ook weer naar behoren. Leuk detail: een paar dagen geleden nog een vriendelijk telefoontje gehad van iemand in dienst van de Groot-host, wat de reden was voor m'n terugtrekking, of hij daar niet wat aan kon doen. Ik heb maar gezegd dat het hopeloos was en dat hij misschien beter minimaal een jaar eerder bij me had kunnen informeren naar de gang van zaken en dat hij een zetel in de raad van bestuur zou moeten hebben om misschien nog iets tegen het verval te kunnen doen. Ik vrees dat het toch geen zier helpt. Voorbeelden genoeg gezien van bedrijven die te groot worden, waar de ziel is uitgesleten en de oorspronkelijke garde plaats heeft gemaakt voor de categorie rendementmakers, zouden die aandeelhouders echt zo stom zijn? zijn het de sprinkhanen van de hedgefunds? of is het gewoon de wet van het leven: jeugd, volwassenheid en ouderdom plus verval. De tand des tijds, de erosie die toeslaat en wordt bespoedigd door de in onze maatschappij onvermijdelijke gang der dingen, het streven naar efficientie, rendement op investeringen en helaas, rendement op korte termijn.

Ik trek verder naar een jonger, nog actief en gemotiveerd hosting-bedrijf, mensen die hun werk nog leuk vinden, althans hun bazen ook, totdat die ook weer een stap willen zetten en het proces zich herhaalt. Nee, niet een wereld waarin ik wil verkeren, dan maar een oude auto en een klein huis, maar wel leuke en tevreden klanten die het waarderen wat je doet en een passie met je delen. Is veel leuker en veel kostbaarder, maar dat heeft kennelijk niet iedereen door.

18-01-2019
Zowel goed als minder goed nieuws over Burlotto. Het goede nieuws: er is me een redelijke hoeveelheid 2014 Barolo's toegezegd, was volgens de pers een iets minder mooi wijnjaar. Van mij mag het want van de gekte rond 2013 had ik de buik aardig vol. Er was zoveel vraag naar dat ik een veelvoud aan flessen had kunnen verkopen en ook nog wel tegen een veelvoud van de prijs. Hysterische gekkenboel, zelfs uit Italië kreeg ik verzoeken tot levering. Ik heb ze nee verkocht en geadviseerd hoge Bordeaux en Bourgogne te kopen.
Het slechte nieuws: van 2017 geen Nebbiolo, geen gewone Barbera, geen Pelaverga, geen Freisa en geen 2016 Mores. Alleen een beperkte hoeveelheid 2017 Aves en wat luxe witte 2017 Sauvignon (Dives). Hééél erg jammer, maar ja op is op, nog even een goed tijdstip voor transport afwachten (geen vorst) en dan de zaak maar laten komen.

17-01-2019
en opeens ben je weer maaanden verder. Er is in tussentijd veel gebeurd, het meeste heeft u al uit de nieuwsbrieven kunnen halen. Stukjes in tijdschiften en kranten, zendingen die wat vertraging opliepen om allerlei redenen en soms wil je ook wel even iets anders dan wijn "doen". Kortom u heeft het even rustig gehad wat betreft de nieuwspagina.

Het nieuws rond deze wijn had u nog van me te goed: De Rosae 2017 van Casal Farneto, D.O.C. Lacrima di Morro d'Alba. Hij stond op 24 november 2018 in het Volkskrant Magazine. Enthousiast stukje van Onno Kleyn. Hij vond het lastig kiezen uit de serie monsters die ik hem had gestuurd, maar het was de Lacrima geworden vanwege z'n uitzonderlijke karakter. U raadt het al wat er gebeurde: binnen de kortste keren uitverkocht, misschien is er nog wat van bij de producent als ik later dit jaar daar weer een bestelling plaats.

Nog in het oude jaar een tweede zending Forster binnen gekregen, u weet wel die prachtige eco- Nahe wijnen. Drie nieuwe wijnen geproefd: luxe Rieslings. Waarom? Omdat ik het zo spannend en leerzaam vind om nieuwe wijnen te proeven. Voor de handel hoefde het niet, want met twee Duitse droge Rieslings is een assortiment van ca 50 wijnen rijkelijk bedeeld met deze druif. En Riesling is eigenlijk geen "handel" in ons land. Maar ja, u weet vast wel hoe het me vergaat als er iets bijzonders met kop en schouders boven van alles uitsteekt........ het begint te kriebelen. Het wordt eentonig, weer voor de bijl, nu twee nieuwe Rieslings gekocht, ook nog duurder dan de eerste twee, dus al helemaal geen handel, maar onderhand weet ik ook dat als het heel erg mooi is er altijd wel mensen zijn die dat ook vinden en er graag een paar flesjes van kopen. De Bergsteiger 2017 is meer een hoge, droge Moezel, zo fraai, fris, kristallijn en elegant kan alleen maar Riesling zijn, de Seefahrer 2017 gaat in stijl meer richting Pfalz, is rijker, minder pittig, dieper en langer. Ik wist wel dat Duitse Rieslings mooi zijn, maar het is pas als je ze weer proeft dat deze kennis echt indaalt. Waarom heb ik nu pas Riesling vroeg ik me af, maar ja, er is zo ontzettend veel in de wijnwereld en het assortiment moet ook nog te behappen zijn in m'n eentje. In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister.

Van de twee Portugese producenten (Saramago en Javali) kwam eind 2018 ook weer verse aanvoer naar ons land. De nieuwsbrief van gisteren heeft de nieuwe wijnen van Saramago (Sétubal, bij Lissabon) als onderwerp. Ik ben heel blij met deze betaalbare, warme en heerlijke wijnen, klassiek en tegelijkertijd ook zo lekker.

Quinta do Javali's wijnen en Ports zijn ook weer ruim op voorraad. Vlekkeloze kwaliteit met onmiskenbaar terroir. Nog een tikkeltje jong, maar met een stukje veels erbij merk je daar niets van. Hier over later meer in een volgende nieuwsbrief.

06-09-2018
bezig met Zuid-Italiaans (tevens een nieuwsbrief verstuurd), modern en fruit-getypeerd, Eco, echt mooi. Ook nog in een vroeg stadium met Portugezen, Médoc en misschien nog wat anders......

29-09-2018
Weer een positief stukje door Nicolaas Klei in een tijdschrift: de Muscadet Ch. l'Oiselinière de la Ramée 2016 stond als mooie mosselwijn vermeld in ZIN nr 10 (23-08-2018 - 13-09-2018) p. 112

09-08-2018
zo schrijf je een tijd niets en zo elke dag een stukje. Wie ook een stukje schreef: Nicolaas Klei in Elsevier nr 32 (van vandaag) op p 71 steekt hij de loftrompet voor de Frühburgunder "vom Quarzit" 2016 van de familie Forster. Koopje en nog bio ook, helemaal mee eens, maar ook wel een beetje trots.

08-08-2018
ik had nog niet gemeld dat er weer nieuwe Rhônes van Mas de Ste Croix zijn gearriveerd, de zo gewilde Valreas 2015 is weer leverbaar en de luxe cuvée Quintessence 2015 voor het eerst, ja, dit is wijn, kleur, kracht, balans, niet verfijnd en ook niet zacht of rond, maar wel eentje die staat als een huis.

04-07-2018
vlak voor m'n vakantie arriveerden de nieuwe Italianen uit de Marche. Geen tijd meer om de site bij te werken, dus dat is na terugkomst geregeld. Ze staan er op: de wijnen van Casal Farneto, drie fraaie Verdicchio's, waarvan eentje bio en een "heel aparte" rode: de Lacrima di Morro d'Alba. Stuk voor stuk aanwinsten. Er staan nog monsters uit Duitsland te wachten en verwacht nog wat uit Médoc. Zuid-Italië wil nog niet echt vlotten, het houdt me van de straat.

06-06-2018
laat dat "gehad" maar achterwege, het is nog steeds druk. Ik zal niet klagen, het is mooi dat er zoveel belangstelling is voor je "kinderen". Er is nogal wat ruis om de wijn heen, documenten, vervoerders, doosjes verdwenen, dat soort zaken, maar dat hoort er kennelijk bij. Ook de reeds eerder gevreesde prijsverhogingen beginnen nu door te sijpelen, Cabriac, altijd het toonbeeld van terughoudendheid, moest ook aanpassingen doorvoeren, net als de transporteur, dus helaas ook ik ontkom er niet aan. Gaat maar om veertig en vijftig cent, maar ja het komt er wel bij (en gaat er niet meer af). Mooie nieuwe rode Corbières, nu uit 2016, wat compacter dan 2014, iets minder etherisch, maar zeker even mooi, meer fruit, jonger en iets intenser. De Vermentino en Carignan weer van het zelfde jaar gekocht, beide nog mooi, beide fractie gestegen in prijs.
De Armantes Blanco en Rosado, beide van 2017 staan al even in het magazijn, ze mogen er zijn, Rosado iets fruitiger dan vorig jaar, Blanco erg vergelijkbaar. Heerlijke wijnen voor echt géén geld.
Sinds vandaag staat er een zending uit de Marche op de wagen, witte wijn (Verdicchio, o.a. eco-wijn) en een rode (Lacrima di Morro d'Alba). Hier gaan we het nog uitgebreid over hebben. Geen Koppitsch, maar wel voller en rijker dan de witte wijnen die ik nu heb, mooie aanvulling dus.

24-05-2018
beetje druk gehad, eerst een artikeltje (Onno Kleyn) over Muri Gries Lagrein 2016 in Volkskrant Magazine van 28 april en daarna een stukje over Tres Ojos Tempranillo 2015 en Tres Ojos Garnacha 2015 in Elsevier van 12 mei door Nicolaas Klei.
Mooi zulke bijval voor je wijnen. Wat extra omzet van nieuwe klanten bovendien.
Ben op dit moment bezig met wijnen uit de Marche, Verdicchio's, eentje die biologisch is geproduceerd en twee luxere, waarvan een gemaakt van laatgeoogste, door Botrytis aangetast druiven. Beetje zoet, maar niet teveel, geen desertwijn. Lekker bij uitgesproken gerechten met truffel etc. Heerlijk rijk ook. Daarnaast ook nog een rode, een Lacrima di Morro d'Alba. Dat is een wijn die iedereen die hem heeft geproefd de rest van zijn leven zal herinneren. De druif waarvan deze wijn gemaakt is en naar genoemd is wordt ook wel de rode Gewürztraminer genoemd. Kan ik me iets bij voorstellen, maar dan moet er nog een hele fruitmand aan rood en zwart fruit bij + een handje kruiden en specerijen. U zult het binnenkort wel horen.

27-04-2018
Nog even over Alexander Koppitsch: ik stop met zijn wijnen. Ja, dat is geen fijne mededeling. Dit zal heel veel van mijn klanten rauw op het dak vallen. velen zullen teleurgesteld zijn, net als ik overigens. Eindelijk, na een lang jaar wachten op de oogst 2017 (de 2016 was op 10% na kapotgevroren) met een goed en royaal wijnjaar 2017 in het vooruitzicht kreeg ik dan eindelijk de monsters toegestuurd. Ik wist het al (Prowein) dat ze niet helder zouden zijn, immers, nu ze geen sulfiet meer gebruiken (ze gebruikten maar heeeeel erg weinig!) moet het reducerende, conserverende van de gist komen. Opzich niet zo fraai en utnodigend, maar ja het zijn toch vooral de neus en de mond die het eindoordeel moeten vellen, een lichtgekleurde rode top Bourgogne zou je haast voor diepe rosé kunnen laten doorgaan, maar daarop keur je zo'n wijn niet af. Nee, de neus was nog wel fraai, weer dat mooie fruit, dat ietwat wulpse zoetje van geconfijt fruit en wat mineralen, ook de zuiverheid was prima, maar daar houdt de overeenkomst met vorige jaargangen wel op. Naast al dit moois is nu veel gistigheid gekomen, gistigheid die het zicht op het pittige en frisse berglucht-energieke wegneemt, het zit er nog wel wat in, maar heel in de verte. Ook de smaak heeft te lijden van de (voor mij) overmaat aan gistindrukken, hier wordt met name het heldere, frisse, pittige in de weg gezeten, de wijn mist lengte en ook strakke intensiteit die er eerst zo fraai was. Ook kom ik die prachtige subtiele nuances niet meer tegen, er hangt een wollige waas overheen. Dat waren nu juist de eigenschappen die de basis wijnen van Koppitsch zo ontzettend lekker en fraai maakten. Wie bij mij Koppitsch 2014 en 2015 kocht, kocht een wezenlijk andere wijn dan de huidige Koppitsch 2017 met hetzelfde etiket. Ik heb niet lang hoeven te twijfelen, dat verbaasde me overigens wel. Nee, hier ga ik niet mee verder. En dan komen de gedachten: en al die klanten dan, kun je die zomaar nee verkopen? Je hebt moeiteloos een vaste schare liefhebbers die een gegarandeerde omzet opleveren als je deze wijn in je assortiment houdt. Maar dat is geen juist gevoel, want deze vaste klanten kochten de Koppitsch wijn van vroeger, de huidige is duidelijk een andere, met deels dezelfde kwaliteiten, maar toch wezenlijk anders. Uitleggen, dat is nu mijn taak en proberen het gat te vullen dat nu is gevallen. Ik kan u zeggen dat zal niet meevallen, als het al ooit zal lukken, want daar ben ik niet zo optimistisch over. Er is genoeg fraais op de wereld en ook in Oostenrijk dus daar ga ik met extra energie achteraan. Maar zo fraai en bijzonder als de "oude Alexander Koppitsch" ben ik nog niet tegengekomen. Ja, jammer, heel erg jammer, waaróm, vraag je je af, maar ja, het is hun wijn, het zijn hun overwegingen die tot deze keuze hebben geleid. Ik heb met Maria Koppitsch (via haar verloopt het contact) heel openhartig hierover gemaild, ze had het wel verwacht vanwege hun sterk veranderde stijl, ook zij vindt het erg jammer maar heeft er alle begrip voor. Ze gaf nog aan dat ik met nog twee andere (niet-Nederlandse) importeurs Alexander en Maria door onze eerste importen in de gelegenheid heb gesteld om hun wijnbouwbedrijf te starten, zonder onze omzet was Alexander waarschijnlijk bij een andere producent in dienst getreden als wijnmaker (hij kon bij iedereen terecht). Dat is natuurlijk heel erg mooi om te horen en doet je wel wat. Dit verklaart ook de open en betrokken relatie die we met elkaar hebben, ik heb ook veel aan hén te danken, mijn eerste stukje in het Volkskrant Magazine was met de wijnen van Koppitsch. Ik zie het maar zo: we hebben een mooie tijd met elkaar gehad, nu scheiden onze wegen en houden we gewoon contact, maar pijn doet wel.

26-04-2018
opeens ben je weer twee maanden verder in de tijd. Prowein, daar had ik het vorige keer over, nog even een kort verslag. Druk, dat is het er altijd, schijnt onderhand de grootste wijnbeurs ter wereld te zijn. Zal wel, maar efficiënt geregeld is het ook, nog maar de helft van het hallencomplex is in gebruik bij deze beurs, maar er zijn wel ruim 6800 exposanten in aanwezig. Overlevingsstrategie: goed voorbereiden, naar wie wil je persé heen? en alle anderen niet doen. Tevens ruisfilters op maximaal, zowel de optische als de audio filters, je wordt zien- en horendol van alle uitgelichte reclames op de stands, de tiptop uitgedoste pak-mensen en de oorverdovende herrie van pratende lieden en luchtbehandelingsinstallaties. Stel je je een beetje gangbare kippenboer voor in een volle stal vleeskuikens, vijf en een halve week na het uikomen van de eieren, zoiets, maar dan zonder de amoniak en het fijnstof. Kortom, voor mij "geliefde" omstandigheden.
Duitse wijnen stonden op het programma, want wit is aan uitbreiding toe. Drie bezocht uit: Nahe, Franken en Rheingau. Met de Nahe in zee gegaan, de Franken was wel mooi, maar niet mooi genoeg, de Rheingau was adembenemend, zelfde niveau als Burlotto, maar helaas geheel uitverkocht, kleine oogsten in 2016 en 2017, gelukkig wel genoeg vatmonster 2017 om te laten proeven. Ik sta in de wacht voor de jaargang 2018, weet niet wat het allemaal kost, dat zien we later wel.
Zuid-Italië stond ook op de lijst, van diverse producenten geproefd, van goedkoop en redelijk, maar met wat onzuiverheden, grof wijnmaken en ook achterdocht/schuchtere typen in de stand (ik had m'n zondagse pak niet aan), via vlotte moderne etiketten en te hoge prijzen voor op export-maat gemaakte wijnen, tot fraaie en karakteristieke, zuivere en evenwichtige bio-wijnen. De laatste was een serieuze producent, oog voor detail en vooral zorgvuldig in wijnmaken en benadering. Contact gelegd na beurs, maar het verloopt nog niet echt vlot. Duidelijk geduld werk, wie weet komt er wat moois uit. De wijnen deugen in ieder geval, iets stevig aan de prijs.
En natuurlijk ook Burlotto bezocht, kreeg per ongeluk de Barbera 2016 ingeschonken (heb ik al, ken ik al) maar was toch verrast door de schoonheid van de wijn, was mooier dan ik me voor de geest haalde, ook zijn Barolo's 2014 geproefd. Ja, wat zal ik zeggen, eentonig, dat is het woord, ook 2014 is weer heel erg mooi. Enig nadeel: de hele wereld trekt nu aan Fabio en zijn moeder om hun Barolo's te mogen kopen. O ja, ook nog iets anders: ze maakten in 2014 maar heel weinig Acclivi, veel te weinig om zelfstandig op de markt te brengen dus hebben ze die hoeveelheid maar in de "gewone" Barolo gestopt. Die doet dit jaar niet onder voor de Acclivi dus hoop ik maar dat ik hiervan mag kopen.
Muri Gries Lagrein 2017 is heel erg lekker, er is nog royaal 2016 op voorraad in m'n magazijn, maar overmorgen (28-04) staat er een (zeer positief) stukje over in het Volkskrant Magazine dus misschien moet ik wel weer binnenkort bestellen.
Zuid-Frans geproefd, ook mooi, maar op een vatmonster besluit ik geen aankoop, er kan nog zoveel gebeuren tussen tank en botteling, maar gebottelde wijnen sturen was niet echt een optie want ze zijn maar klein. Op mijn reactie dat ik ook maar klein ben kwam niet echt een adequaat antwoord. Zal daarom wel niks worden. Trouwens, Zuid-Frankrijk was altijd relatief goedkoop vergeleken met de rest van Europa, maar dat wordt toch duidelijk anders de laatste jaren. Prijsniveaus als bij Cabriac zijn bij de geleverde kwaliteiten ronduit zeldzaam aan het worden.
Mas de Sainte Croix stond er ook met z'n Rhônes, prachtig nieuw jaar (2016) ga ik mooi mee door, iets soepeler dan de krachtige 2015's, ook hun luxe top cuvée is indrukwekkend, ga ik ook (iets) van kopen.
Jérôme Bibey van Ch. Labadie had gelukkig nog iets Médoc-Malbec 2016, laat ik samen met de Labadie 2016 komen als die mooi genoeg is, want die moet ik nog in gebottelde toestand proeven, en misschien komt er ook een staartje 2012 Pontet Barrail mee, daar heeft hij nog wat van en vond ik zo'n mooie klassieke wijn een paar jaar geleden, ook eerst maar eens proeven.
Natuurlijk Atáide Semedo bezocht, heeft de nieuwe Bairrada Baga/TN reserva 2016 op fles (ik heb nog een paar flessen 2015), tsjonge wat is dat een mooie wijn, minder serieus en intens dan de 2015, maar wat een verleidelijk fraai fruit en heerlijke souplesse+ elegantie.
Ten slotte nog Alex Koppitsch bezocht, stond in de stand van "Wilde Winzer" is overgestapt op een andere werkwijze, geen sulfiet meer, maar alleen toepassing van gist als reductie en conserveermiddel. Natur Trub, alleen zijn 2017 Rosé en Weissburgunder geproefd, had ik moeite mee, ik miste iets, maar ja aan het eind van zo'n dag zijn je zintuigen aardig "beurs". Ik kreeg monsters toegestuurd. Daarover morgen meer.
Kortom, veel vertrouwds, een paar nieuwigheden en nog een aantal wijnen in het vat. Wordt vervolgd.

27-02-2018
We zijn ruim in het nieuwe jaar beland. Eindelijk stevig winter, nog bezig met het afschudden van een klein griepje. De balans opmaken van afgelopen jaar is al zo'n beetje gebeurd: ik mag niet klagen. Om misverstanden voor te zijn: rijk wordt je er niet van, er van leven en ook nog in wijnvoorraad investeren is met zorgvuldig beleid mogelijk. Het is de periode van het jaar dat je de laatste maanden van het vorige jaar overziet en inschat wat het dit jaar zou kunnen worden. Welke wijnen het goed deden, welke wijnen een zetje verdienen en welke wijnen zouden moeten worden vervangen. Of er nog aanvulling nodig is in het assortiment en zo ja, waar je die kan vinden.
Er zijn alweer monsters aangevraagd, nieuwe jaargangen komen mondjesmaat beschikbaar, eens zien hoe de vlag erbij hangt. Ik zoek nog aanvulling in wit, het liefst een beetje rijk en betaalbaar (wie wil dat niet) en natuurlijk zuiver en boeiend. Koppitsch meldde me dat 2017 erg geslaagd is wat betreft kwaliteit, eindelijk weer een oogst na een totaal door nachtvorst mislukte 2016. Nieuwe jaargang Rhônes, nieuwe jaargangen Loire (Muscadet), Cabriac (Corbières) schijnt ook een goed jaar gehad te hebben aan 2017. Zuid-Italië staat al weer even op m'n verlanglijstje, maar daar zit nog niet zoveel schot in, er zijn nieuwe monsters onderweg, wie weet wordt dat wat. Duitsland of eventueel Elzas zit ook in de onderzoekspijplijn. Het wordt een drukke Prowein dat is wel zeker.
Het nieuws over 2017 is niet alleen positief. Jérôme Bibey van Ch. Labadie meldde me dat 2017 voor hem nog maar net goed is gegaan. Op z'n best nette en zuivere wijn, maar niet mooi terroir getypeerd zoals anders, gewoon lekker, punt. Kleine oogst en ook nog heel slecht weer vlak voor en tijdens de oogst. Wie in 2017 heeft zitten slapen als Bordeauxse wijnboer heeft echt een probleem. Gelukkig is de prachtige jaargang 2016 nu al te koop (Malbec, Petit Verdot) en moet de Labadie nog uitkomen. Grote kans dat daar wat van wordt ingekocht in afwachting van de jaargang 2018. Ik las recent nog een melding van de Bordeaux-wijnautoriteiten dat 2017 bij hun in de boeken staat als een zeer goed jaar. Ik vraag me af voor wie.
Een ander minder positief aspect is de totale wijnproductie hoeveelheid in Europa. Zwommen we met z'n allen tot voor kort nog comfortabel in grote meren met wijn, nu is er droogte aan de orde. De oogst in de meeste gebieden is veel kleiner dan gemiddeld, de prijzen vertonen een duidelijk stijgende tendens. Het zullen in eerste instantie waarschijnlijk maar een paar dubbeltjes zijn, maar het zou wel eens een begin kunnen zijn van een forse stijging op langere termijn.
Hoewel er mensen zijn die beweren dat klimaatverandering niet bewezen is (dan kan pas over vele jaren met meer zekerheid worden vastgesteld) begint het er toch wel op te lijken dat er iets aan het veranderen is. Als je in de fossiele delfstoffen keten zit is dat natuurlijk geen fijn verhaal, maar ja, het risico nemen door niets te veranderen terwijl het allemaal erg uit de klauw gaat lopen omdat er geen "bewijs" voor is, is om het maar eens vriendelijk te zeggen oliedom. Lees: onverantwoord en onaanvaardbaar, kortzichtig en in feite laakbaar. Gooi het roer om en mocht achteraf blijken dat het niet aan onze fossiele delfstoffen verslaving lag, hebben we ons in iedergeval minder afhankelijk gemaakt van deze milieubelastende energiebronnen. Misschien iets minder welvaart, maar op andere, nog belangrijker vlakken winst. In ieder geval voor de generaties na ons.
Ik blijf zoals altijd opzoek naar moois, heeft vooral de huidige generatie wat aan, ik hou u op de hoogte!

21-11-2017
Rotweer, de hele dag regen en klammigheid, nu eindelijk eens tijd om de web site bij te werken, gisteren een klein beginnetje gemaakt, nu zijn de reacties bijgewerkt. Ik zal er wel een paar hebben gemist, maar er staat toch weer voor bijna een jaar nieuw op. Hoe snel je achter loopt als je het een beetje druk krijgt merk je pas als het even een dagje een pietsje rustiger is. Nog meer zaken vragen om aanvulling en bijwerken, maar dat moet later maar weer eens gebeuren. Nu druk met het voldoende op voorraad krijgen van het wijnassortiment. Bestellen van de Spanjaarden Armantes en Tres Ojos, de Malbec en Petit Verdot cuvée's van Ch. Labadie (kunnen nu elk moment binnenkomen) en het transport regelen voor de langverwachte wijnen van Burlotto. Cabriac zal ook nog moeten worden aangevuld (monster = onderweg) en misschien is er nog een producent die droogloopt in het magazijn. Het houdt me van de straat (waar het nu toch niet fijn toeven is).

20-11-2017
Tsjonge wat vliegt de tijd! Bijna een half jaar niets gemeld op deze pagina terwijl er zoveel gaande is. Het gaat goed, artikeltje over de prachtige Bairrada wijnen van Onno Kleijn in het Volkskrant Magazine van 21 oktober jl., 31 Goedewijnen in De Grote Hamersma 2018, ook staan dit jaar maar liefst 5 wijnen in de Elsevier "Lekkerste 60" van Nicolaas Klei, verschijnt op 9 december en er staan twee wijnen (Grüner Veltliner en Weissburgunder) van Alexander Koppitsch in het op 22 november te verschijnen boek "Wijnvrienden" van Nicolaas Klei.

16-06-2017
Ook nog even de post-Prowein nieuwtjes: Antonio Saramago met zijn rode en zoete versterkte wijnen uit Setubal. Het andere Portugal dan dat we kennen. Klassiek en toch zo modern, eerlijk van opvatting, geen opsmuk, puur en zuiver. Goede reacties. Ook de nieuwe Rhônes bevallen goed. Heel kenmerkend van stijl, degelijk ook. De nieuwe Armantes Rosado 2016 van Bodega San Gregorio is nog wat ingetogen wat betreft fruit, is donkerder dan 2015, zal nog wat winnen. De witte daarentegen is al wel helemaal op dreef: onvoorstelbaar fris en goed gemaakt voor deze prijs. Wordt aardig van besteld. De Lagrein van Muri Gries uit 2016 is eveneens heel bijzonder. Gaat nog niet hard, maar heeft ook nog ruim de tijd om verder te groeien, heel erg mooie wijn die nog veel mooier wordt. Elegantie en fruit-complexiteit, daar draait het om, niet om kracht of breedte. Meer een wijn voor komende herfst en winter. De Madirans van Sergent zijn weer in het land. Even fraai als die uit 2012, iets frisser en pittiger, geen wijn voor watjes, Trumpmondjes- en zwartetandenwijn, zowel de Tradition (2014) als de Fût Chêne (2014), maar ook de top cuvée van 100% Tannat (Eucalyptus) houdt danig huis in de mond. Dat is wel de zwartste van de drie, in 2014 voor het eerst gemaakt. "Riemen vast"-wijn. Ook een erg mooie, houtgerijpte droge witte van Sergent staat op klanten te wachten, beschaafd hout, intens fris, met kracht, diepte, lengte en indrukken van honing, mineralen en kruiden. Duidelijk naaste familie van droge Jurançon.
En voor de fans van de Vermentino van Château de Cabriac: de 2016 is onderweg en is even fraai als de 2014. Heerlijke, uitgesproken wijn, weer eens wat anders dan voorspelbaar fruit. Een witte wijn met ballen, heeft een bittertje en is daar duidelijk trots op. In 2015 was de oogst Vermentino zo klein dat ie in z'n geheel in de witte Corbieres van Cabriac verdween. Zo "los" als Vin de Pays vind ik hem toch mooier. Zomer, komt u maar!

15-06-2017
Alsof er geen nieuws was de afgelopen drie maanden. Jawel dus, maar het was óók een beetje druk waardoor ik niet de tijd en rust vond om even een stand van zaken te geven. Waar was ik gebleven, vóór Prowein in ieder geval. Nu ja, dat was natuurlijk weer een heftige bezigheid, maar zoals vorige jaren weer zeer de moeite waard. Provence-producent bezocht, leek veelbelovend, maar de nagestuurde monsters konden voor de gevraagde prijs toch niet genoeg overtuigen. Dan maar geen rosé uit die streek, ook de rode was wat sleets, viel me achteraf toch niet mee. Op de beurs leek het allemaal wat levendiger van stijl. Zo zie je maar weer, altijd de beslissing nemen na een in alle rust gehouden proefsessie in de eigen omgeving. Muri Gries (Alto Adige) eigenlijk vond ik alleen de rode Lagrein (ze maken er ook rosé van) mooi, heel erg mooi zelfs en ook de luxere Cuvée Abtei 2014 was fraai, nog wel erg jong overigens. Zijn inmiddels op voorraad. Wat Zuid-Frans geproefd, te kostbaar en teveel terroir (ja, dat kan: te mestig, te modderig). Portugal: diverse producenten langs geweest, eentje maakt wel heel erg klassieke rode, de ander warme, gestoofde en interessante, maar de definitieve monsters staan nog steeds te wachten op een beoordeling. En natuurlijk ook Ataíde Semedo bezocht. Een enthousiaste man zonder poeha, en wat kan die wijnmaken! Zijn beide rode Gran Reserva's uit 2015 geproefd: heel fraai, maar nog niet helemaal klaar, dus de gisteren gearriveerde definitieve monsters eerst nog maar eens doorwerken, zien of de eerste Prowein-indrukken worden bevestigd. Onno Kleyn is ook enthousiast over zowel zijn mousserende als zijn rode wijnen, maar daarover later meer ;-)
Bij Burlotto langs geweest, niet alleen rood maakt hij heel erg fraai, maar ook wit (Sauvignon) weet hij zeer overtuigend te maken, ik vond het een Noord-Italiaanse Sancerre. Ook zijn 100 punten Monvigliero 2013 geproefd, naast de andere Barolo's uit hetzelfde jaar: Cannubi en Acclivi. Ja, hier wordt een mens stil van, maar om nu wel de 2013 te hypen en de 2012, 2011 en 2009 "met rust te laten" is natuurlijk bolle onzin. Ik krijg steeds meer een hekel aan dat puntengedoe, gewoon punten lezen, bestellen en genieten, hoe dom kun je zijn, dan mag een wijn wat mij betreft ook wel heel veel kosten, is zelfs beter, maar laat alsjeblieft gedreven wijnmakers, die het beste uit hun terroir en druiven in een wijn naar voren willen laten komen en dit als een soort beheer van een kostbare erfenis zien en er volstrekt gewetensvol naar handelen, met rust. Deze mensen willen wijn maken, zijn een complexe mix van ambachtslieden en kunstenaars, hoeders van de wijncomplexiteit. Puntentellers zijn de dood in de pot, een Monvigliero 2013 kost zo tussen de 42 en 50 euro. Nu zijn er al handelaren in de VS die deze wijn durven aan te bieden voor slechts 222 dollar. Vergeleken met de topjongens uit Bordeaux en Bourgogne uit grote jaren inderdaad een koopje. Je moet maar durven. Fabio wil liever niets met deze speculatie te maken hebben, hij wordt platgebeld, ook ik krijg talloze mails, ook uit Italië, of ik de wijn kan leveren, kost alleen maar tijd. Ik heb de 2013's nog niet in huis, dat wordt ruim na de zomer, alles in nu uitverkocht bij Burlotto, ook zijn "gewone" rode wijnen. Ik hoop dat mijn reservering nog intact is, we gaan het meemaken. 2013 is inderdaad iets dieper dan 2012, iets harder ook, maar wie 2012 of 2011 heeft gekocht zit er warmpjes bij, wat een prachtwijnen! dan maar 93, 95 of 96 punten inplaats van 100. Klaar met de punten, ik heb mijn punt wel weer gemaakt!
Ook Jérôme Bibey van Ch. Labadie gesproken en zijn wijnen geproefd. 2015 is mooi, maar 2016 is fraaier. Ik proefde onder andere twee speciale cuvée's van hem: een 100% Malbec 2016 en een 100% Petit Verdot uit hetzelfde jaar. Tsjonge dat was wat, vooral de Petit Verdot. Fruit, kruiden, aardsheid, hout, ja, hier houdt deze jongen wel van. De Malbec is ook heel fraai, pracht fruit en ook nog elegant, die heeft het nadeel dat zijn Petit broertje Verdot zo ontzettend imponeerde. Ook hier zal de uiteindelijke beslissing pas vallen als de wijnen geheel klaar/gebotteld en in Groningen geproefd zijn. Ze waren nog piepjong en van het fust gehaald dus er kan nog van alles veranderen. Veelbelovend is het in ieder geval wel. Prijs zal zo rond de 17 euro per fles zijn.
Tot slot is nog het vermelden waard dat de Loire-wijnen van Chéreau-Carré weer naar ons land onderweg zijn. Op Prowein toonde de Sauvignon zich weer als indrukwekkend elegant, fris en fijn van stijl, net als de twee Muscadets van Ch. l'Oiselinière. Daar heb ik de "la Ramée" 2016 van gekocht, waardige opvolger van de 2015 maar ook de top cuvée uit het allerbeste stukje wijngaard, ommuurd en van zeer bejaarde stokken (> 80 jaar) gemaakte "le Clos 2013". Ja!, Muscadet kan inderdaad rijpen, ouderen. Pracht wijn, groots in al zijn elegantie, bescheidenheid en complexiteit, ultra fris, mineralen, kruiden, ook nog iets weelde, ach ja, je zou haast Chablis vergeten. Frisser, fijner en eleganter dan Chablis, ook de prijs is een stuk eleganter: iets meer dan vijftien euro. Geen eikehout, puur terroir op z'n allerfraaist. De vorig jaar zo strakke en "groene" rosé van de Cabernet Sauvignon heb ik niet gekocht, maar de 2016 is wél aantrekkelijk, voor de liefhebber van intense frisheid en zuiverheid, onalledaags en boeiend.

03-06-2017
Leuk stukje over de Médoc Ch. Moulin Neuf 2015 in Elsevier Magazine van 3 juni jl. door Nicolaas Klei. Betaalbaar, karakteristiek en ook nog heel lekker, dat is in Médoc wel een bijzonderheid. De wijnmaker is Jérôme Bibey, u weet wel de producent van Ch. Labadie. Ik ben fan van de meeste van zijn wijnen. Zo puur en zo verzorgd en ook nog betaalbaar. Ergens in November kunnen we zijn 100% Petit Verdot en Malbec-cuvée's verwachten.

10-03-2017
Een druk baasje, dat was ik afgelopen week. De handen vol aan de effecten van het stukje van Onno Kleyn in VK Magazine van 4 maart. Natuurlijk weer door de voorraad heen, maar er is nieuwe onderweg, zelfde wijn uit zelfde lot, zelfde botteling dus. Ja, mooi en betaalbaar en dat voor Pinot Noir. Ook nog uit Zuid-Frankrijk, is wel bijzonder. Verreweg de meeste bestellingen zijn de deur uit, er staat nog een groep "in de wacht", die krijgen bericht zodra de aanvulling Pinot is aangekomen uit het Zuiden.

Ook het stukje van Nicolaas Klei over de Bairrada's van Ataíde Semedo in Elsevier van 4 maart mag een mens positief noemen. Nicolaas en ik hebben een paralelle evolutie doorgemaakt (dat is wel vaker voorgekomen op onze planeet: in Zuid-Amerika was er een zeer vergelijkbare groep dieren als in Afrika, maar dan niet zoogdier, maar buideldier, tijgers, ratten, etc.) ook ik las Decanter (is me nu teveel Brits gewouwel, strakke pakken en ons kent ons, u weet wel luxe "Claret", "Burgundy" en "Champagne" ....... mensen, er is méééér lekkers in deze wereld, en nog beter betaalbaar ook) en leerde ook dat Bairrada wel wat weg had van Bordeaux. Ik merkte dat dat voor een heel enkele wijn op ging, maar voor de meerderheid beslist niet. Af en toe een schitterende, authentieke wijn, barstens vol fruit, aardse kruidigheid en tanninen (maar wel van het juiste soort), maar meestal reeds overleden, uitgedroogd en misschien ooit mooi geweest, vóórdat de wijn jaaaaren in oud hout werd weggelegd. Sigarestompjes, zoals Nicolaas zegt, maar dan wel zure. brrrr Nee, die van Ataíde zijn een verademing, echt prachtig en puur Portugal, en zonder fouten (naar de huidige maatstaven).

03-03-2017
Nu we het toch over stukjes in tijdschriften hebben: morgen staan de twee rode Bairrada's van Ataide Semedo in Elsevier beschreven door Nicolaas Klei.

03-03-2017
Nieuwe zending Cabriac Pinot Noir 2015 en Carignan 2016 gearriveerd. De Pinot Noir is een buffertje voor de verwachte vraag naar deze wijn vanwege het stukje van Onno Kleyn in het Volkskrant Magazine van morgen. De Carignan 2016 is werkelijk fantastisch!! Zo mooi heb ik hem nog niet geproefd, fris, redelijk intens, tikje ruig, maar daarnaast ook heerlijk zacht, bomvol fris en mineralig fruit, niet zwaar, mooie concentratie, lekker drinken, ongecompliceerd en toch genuanceerd. Is helaas wel aanzienlijk in prijs gestegen, kost nu € 7,80 is ie overigens dubbel en dwars waard! Er is nog iets van de 2015, die is iets aardser en ronder, en kost slechts € 6,90, dit prijsniveau is vanaf nu voorbij voor de Carignan, nog een drietal doosjes en dan is het over.

26-02-2017
Gisteren de laatste doos Carignan verkocht, althans dat dacht ik. Blijken er toch nog een paar doosjes in de hoofdvoorraad te staan. Een mooie meevaller voor de liefhebber van deze wijn. Wie er van houdt kan het beste meteen maar toeslaan, want de in aantocht zijnde nieuwe Carignan (2016) is aanmerkelijk duurder geworden. Gaat hetzelfde kosten als de Pinot Noir. Opeens hebben Amerikanen meer geld over voor Carignan, er is plotseling veel vraag naar.... en dan krijg je dit. Zou er recent een positieve recensie (met lekker veel punten uiteraard!) zijn geweest?

13-02-2017
Een punthoofd, dat krijg je ervan, die scores voor wijnen. Plat: scores geven maar sores. Met alle waardering voor het openbreken van de elitaire wijnwereld voor het grote publiek door Robert M. Parker, zitten we nu wel mooi opgescheept met een simplificatie en vergroffing van de wijnwereld. Alles onder de negentig punten (van de honderd) is niet echt interessant (er is een website/handelaar met de naam 90plus wines), wat daarboven zit telt mee, elk puntje erbij geeft de wijn meteen iets extra's en vanaf 92 punten wordt het pas echt leuk (en goed). Vanaf 95 punten begint eindelijk het echte werk en een beetje wijnliefhebber moet voor z'n dood een wijn van 100 punten gedronken hebben. Althans dat zou je kunnen afleiden uit allerlei reacties en opinies in de wereld rond wijn zoemen. Ja, punten kunnen nuttig zijn, maar al te vaak verworden ze van houvast tot een heilige graal en obsessie. "Blue chips", "sleepers of the vintage", het lijken soms wel aandelen waar over wordt geredeneerd. Ik wordt er altijd een beetje opstandig en ook verdrietig van. Als eigenwijs zeg ik altijd: PROEVEN, PROEVEN, PROEVEN en dan pas LEZEN, geldt zowel voor etiketten als commentaren. Geloof jezelf en vóóral jezelf, luister ook naar anderen, overweeg andermans ervaringen, maar geloof toch alleen jezelf, er zijn zoveel "alternatieve feiten" in de wijnwereld, het lijken onderhand wel opinies!
Waarom deze uitbarsting? Vanwege Burlotto. Burlotto maakt wijnen naar mijn hart, zie ook de eerste nieuwsbrief en de tweede nieuwsbrief die ik er over schreef. Zijn 2009, 2011 en onlangs binnengekomen 2012 Barolo's zijn van een zeldzame, gedistingeerde schoonheid gecombineerd met een heerlijke, fluwelige fruit-complexiteit. Ik proefde de drie 2012 Barolo's een paar weken geleden op een rijtje in een serie met andere grote namen, wat wordt ik altijd blij van deze wijnen, een beetje extra gelukkig, ontroerd misschien, maar er is geen grijze cel in m'n bovenkamer die deze ervaringen aan punten associeert, kennelijk is dat te banaal, past dat niet bij de beleving (wat een rotwoord!). Deze wijnen proeven betekent: ervaren, door de wijn zelf overtuigd raken. Wat voor punten deze stuk voor stuk individuele schoonheden verdienen is voor mij volstrekt oninteressant. Ze zijn adembenemend mooi en ook nog eens erg lekker, of ze nu 89, 92 of 96 punten toegemeten krijgen. Altijd ben ik weer onder de indruk en van elke wijn weer ietsje anders, laat alsjeblieft de magie werken, stop de rekensommen, stel je open voor het verhaal dat de wijn je vertelt, luister ernaar en lees er niet over.
Aanleiding voor deze lap tekst: de Monvigliero 2013 van Burlotto heeft 100 punten gekregen, van een kenner met de naam Galloni. Ik ken hem niet, schijnt uit de "Parkerschool" te stammen, maar hij heeft vast gelijk. 2013 staat in Barolo bekend als uitstekend/top jaar. Dat is mooi.
Maar ja, wat je nu krijgt is dat er opeens door de schok van 100 punten op de schaal van Parker talloze wijnliefhebbers deze wijn willen hebben. Is het voor een kind dat in 2013 is geboren dan heb ik er alle respect voor, ik heb ook nog een paar kistjes met fraais liggen uit de geboortejaren van mijn eigen kinderen, gaan we binnenkort eens aan beginnen, mooie traditie. Maar wat ik niet goed begrijp is dat oprechte liefhebbers van deze stijl Barolo's in de rij willen gaan staan om een paar flesjes toebedeeld te krijgen (de wijn wordt vast en zeker schaars, ik hoop dat ik mijn jaarlijkse -veel te krappe- quotum ook van de 2013 Barolo's kan/mag kopen), terwijl er van de nog wel leverbare 2012 gewoon nog flessen vrij te koop zijn. Zal die 2012 een, twee of misschien vier punten minder waard zijn? zou je dat proeven als je niet die van 100 punten ernaast hebt? Gokje wagen? blind proeven? Ik moet het nog zien dat er zo'n verschil in beleving in zit.
Kom ik eindelijk aan het eind van mijn uitbarsting: Burlotto is ook, en voor mij vooral, producent van allemáál goede wijnen, ook de "gewone" en dat is eigenlijk het meest bijzondere aan deze wijnproducent, niet alleen zijn Barolo's zijn plaatjes, voorbeelden van zoals ik vind dat je een wijn moet maken. Aan alle wijnen die hij maakt besteedt hij evenveel aandacht, passie en visie, liefde zo je wilt. De grootsheid van zijn Barolo's proefje je ook in zijn "simpele" Nebbiolo, Barbera en Freisa. De meesterhand en het meesterbrein, zijn instelling, intentie. Best dat mensen in de rij willen staan voor heel erg bijzondere Barolo's met zelfs de kans op niet-verkrijgbaar, de 2013 zal wel nóg mooier zijn dan de anderen, maar ik zou er voor kiezen om in de tijd dat je ongeduldig moet wachten op het moois in het verschiet, je leven veraangenaamt door in tussentijd Burlotto's kleinere goden te drinken, al is het maar als opmaat naar het allerhoogste, want hoger dan 100 punten kan een wijn niet stijgen. Geen misverstand: dit is geen handig verkooppraatje van een omzetbeluste importeur, maar komt recht uit het hart. De volgende nieuwsbrief gaat over..... u raadt het al, Burlotto. Stond eind vorig jaar al voor februari 2017 op de planning, door de late ontvangst van de importzending zat een nieuwsbrief hierover in november er niet meer in.

Mag ik nog even mijn volgende zorg met u delen? De Douro-wijnen van Quinta do Javali en zijn Ports. Tot nu toe heb ik nog geen punten gezien, maar als deze wijnen en Ports in "het cirquit" terechtkomen verwacht ik vergelijkbare effecten. Fabio Burlotto is tot nu toe altijd zeer terughoudend geweest met zijn prijspolitiek, of António Mendes van Quinta do Javali er net zo over denkt is maar zeer de vraag. Ik hoop (voor ons) dat we dit niet hoeven mee te maken.

09-02-2017
Nieuwe jaargangen van Dom. Sergent (Madiran + Paherenc) geproefd. Tradition 2014 en Fût Chêne 2014 (2013 vond ik wel goed maar niet geweldig). Zoals de 2012: zwart, inkt en intens, nog wat onbestemd, onevenwichtig, maar al wel duidelijk gevuld met fruit, kruiden en ruigte zoals je van een Madiran mag verwachten. Opvallend zacht voor een Madiran (dat laatste moet er wel bij), rijkelijk van tanninen voorzien, een beetje mouth-puckering (engelsen zeggen dat zo mooi), niet onaangenaam, geen Chileense souplesse, wijn voor kerels (of kan dat tegenwoordig niet meer), bek vol, noem het maar. Ik zou er maar biefstuk bij zetten of stevige stoofpot. Geen idee wanneer ze het domein mogen verlaten, ik hou u op de hoogte. De droge witte (Pacherenc) van Dom. Sergent uit 2016 was een tankmonster, troebel en lekker pittig-gistig, maar ook met een heerlijke weelde, pracht mineralig fruit en een hoog zuurgehalte, ook al geen wijn voor doetjes (mag dit nog wel?) voor wie niet bang is voor een beetje signaal uit de smaaksensoren in de mond is dit een aanrader. Spatzuiver, mooi, beschaafd hout, ik hou hier wel van, geen wijn voor een breed publiek, maar wel heel mooi en boeiend. U hoort nog!

08-02-2017
Het is weer de tijd van wijnbeurzen. Vinisud (Montpellier), Millesime Bio (Marseille), beide net geweest, Prowein (Düsseldorf) in aantocht. Ben weer doodgespammed met aankondigingen van wijnproducenten, groupements, etc. Sommigen sturen je meer dan vier reminders, aan Korsakov lijdende inkopers hebben er vast wat aan, "hadden ze maar meer moeten uitspugen tijdens het proeven" denk ik dan, mij iriteert dat gedram mateloos. Twee keer (aankondiging + herinnering) is wel genoeg. Heel soms komt er wat interessants voorbij, vaak is het niet zo boeiend. Ben weer druk bezig aanvulling/uitbreiding te zoeken, Portugees is een continu proces, Zuid-Frankrijk heeft de aandacht, ook Italië. Eigenlijk hoef ik er niet zoveel bij, maar je hebt altijd het risico dat een producent (al of niet tijdelijk) door het ijs zakt en je graag een alternatief biedt. Soms is iets heel erg moois een aantrekkelijk extratje voor je klanten, mooi excuus vind ik dat altijd om je eigen onbedwingbare koopdrang te rechtvaardigen, soms ben ik zóó blij dat ik avontuurlijke klanten heb!! Dit is wel het leukste deel van m'n werk, o ja, ook het afleveren en een praatje maken met de mensen die het wijngenoegen met je delen.

14-01-2017
Voorraden, boekhouding, het houdt je van de straat. Ook de website moet wat worden bijgewerkt, wijnjaren gaan over in jongere, wijnen komen en gaan.
Er komen nog rode (zuidelijke) Rhône's aan. Wordt wel ergens in maart, als het weer beter is, in ieder geval zonder vorstrisico. Maar eerst zullen andere nieuwe aanwinsten worden voorgesteld, die krijgen binnenkort de aandacht. Ondertussen blijft het speuren naar nieuw moois altijd doorgaan, er is weer proefmateriaal aangevraagd. Never a dull moment.

nieuwsbrief...

Regelmatig stuur ik mijn klanten een nieuwsbrief, daarin staan actuele zaken of wijnen die ik graag onder de aandacht breng.

Hieronder staan links naar de meest recente (in pdf).

Stelt u het op prijs om zelf ook (geheel vrijblijvend) de nieuwsbrief te ontvangen klik dan hier: opgave nieuwsbrief

21-03-2019 La Quercia, Abruzzo

14-02-2019 Quinta do Javali Douro

17-01-2019 António Saramago

04-01-2019 op een gezond en goed 2019

15-11-2018   Kleidoos

11-10-2018 Viglione, Zuid-Italië

06-09-2018 zomers rood en rond wit

20-07-2018 Verdicchio, Lacrima!

17-05-2018 "met pijn in het hart" en Forster

06-04-2018 nieuwe Bairrada's

01-03-2018 Burlotto

01-02-2018 bijzondere Labadies

05-01-2018 gezond en goed 2018

08-12-2017 Overleefdoos Kerst 2017

09-11-2017 De Grote Hamersma 2018

28-09-2017 wilde wijnen

08-09-2017 in de bonen

10-08-2017 oude tijdschriften, herproefd + alternatief

22-06-2017 frisheid uit het zuiden

19-05-2017 Rhône, Carignan en Macabeo

07-04-2017 alweer Portugal?

23-02-2017 Burlotto, punthoofd

19-01-2017 Ataide Semedo Bairrada

04-01-2017 gezond en goed 2017

08-12-2016 Overleefdoos Kerst 2016

24-11-2016 weer veel nieuws

02-11-2016 De Grote Hamersma 2017

28-09-2016 Paul, Lagrein en anderen

25-08-2016 warmweer

30-06-2016 wel Muscadet

16-06-2016 geen Koppitsch

12-05-2016 La Quercia 2.0

01-04-2016 (geen grap) Mad wat?

11-02-2016 van alles wat

05-01-2016 gezond en goed 2016

10-12-2015 overleefdoos Kerst 2015

25-11-2015   Piemonte: Burlotto

29-10-2015 De Grote Hamersma 2016

15-10-2015 La Quercia is terug

17-09-2015 Homs rood

20-08-2015 Homs zonder Hommeles

16-07-2015 tijd van tattoos voorbij

04-06-2015 nieuwe aanvoer douro

30-04-2015 wit of toch maar rood

02-04-2015 Vicentini droog én zoet

26-02-2015 Port

21-01-2015 Almansa

03-01-2015 gezond en goed 2015

11-12-2014 overleefdoos Kerst 2014

20-11-2014 Belmantello-buitenkans

31-10-2014 ondergeschoven kindje van fluweel

09-10-2014 De Grote Hamersma 2015

11-09-2014 spannende Portugezen

22-08-2014 meestal gemakkelijk, soms een heel gedoe

19-06-2014 wilde wijnen

30-05-2014 Vicentini back on track, ook Valpolicella

01-05-2014 Bucelas? nooit van gehoord!

03-04-2014 nieuws van Cabriac

06-03-2014 voorjaar

06-02-2014 puur

04-01-2014 gezond en goed 2014

16-12-2013 Kerst 2013

28-11-2013 het moois en meer

07-11-2013 herfstweer en wijn, moois in de maak

17-10-2013 nieuwe douro's en ports

26-09-2013 doosje Hamersma

05-09-2013 ja hij is er + warm weer

15-08-2013 vakantie en nieuwe wijn

14-06-2013 witte en rode Médoc

16-05-2013 de smaak van een oudere generatie

18-04-2013 nieuw etiket, zelfde wijn

21-03-2013 habemus Lagrein

28-02-2013 nieuwe computer, oude wijn

17-01-2013 bestelomgeving

13-12-2012 Kerst

16-11-2012 Corbieres

01-11-2012 herfst

04-10-2012 een hele tijd

14-09-2012 rariteitenkabinet

30-08-2012 buitenkans Gravières 2010

24-07-2012 Rozee en Vieon jee

13-07-2012 twee nieuwe Médocs

14-06-2012 stilte voor de storm

23-05-2012 opeens mooi weer in overvloed

15-05-2012 zou het dan toch nog mooi weer worden?

19-04-2012 nu eens Zuid-Italiaans

22-03-2012 wéér Zuid-Frans

22-02-2012 net geen elfstedentocht, even rust

19-01-2012 herfstig januari

09-01-2012 nieuwjaar 2012

15-12-2011   Kerst 2011

24-11-2011   stiefkind

03-11-2011   het is alweer november

21-10-2011   nieuw des homs en san gregorio

28-09-2011   nazomer in de herfst

08-09-2011 zomerleed 2011

01-08-2011 vakantieperiode

21-07-2011   oude tijdschriften en barbeque

28-06-2011 nieuw eco wit en rosé Johannes Zillinger

03-06-2011 nieuwe rode (eco) Bourgognes

11-05-2011   wit, rosé en een beetje rood

07-04-2011 Tres Ojos Tempranillo

24-02-2011 "Paul" 2009

04-01-2011 nieuwjaar 2011

09-12-2010  Kerst & nieuwjaar

02-12-2010 nieuwe Portugezen

11-11-2010    nieuwe jaren la Quercia

20-10-2010 een beetje vergeten wijn

17-09-2010 nieuw jaar la Tersande Chardonnay, wijnen in "het Paleis"

26-08-2010 nieuw jaar Veltliner Zillinger + andere betaalbare wijnen

24-07-2010 Prosecco alternatief

05-07-2010 vakantie 2010

18-06-2010 wijnproeverij Peize, nieuw rosé en wit des Homs

20-05-2010 nieuwe aanvoer Tres Ojos

06-05-2010 wijn in het Paleis

29-04-2010 weergaloos wit van Bioweingut Zillinger

06-03-2010 interview jean marc de crozals (dom. des homs)

05-02-2010 nieuwe producent zachte elegante wijnen

30-12-2009 einde jaar

10-12-2009 kerst, wijn en bubbels

30-11-2009 klassiek bordeaux tot 4 december

12-11-2009 domaine des homs

17-09-2009 (nog) geen nieuwe wijnen

17-08-2009 nieuwe soaves van vicentini

01-07-2009 buitenkans *eco rood* italië

27-05-2009 nieuwe wijnen "la quercia"

08-05-2009 nieuwe wijnen tres ojos

08-04-2009 domaine des homs "paul"

16-12-2008 kerst en wijn

03-12-2008 beeldschone soaves

05-11-2008 port-seizoen

10-10-2008 tersande rood 2007

10-09-2008 peladi rood

28-07-2008 rosado / wit