Zaken en ontwikkelingen uit 2011 die uw aandacht verdien(d)en. Voor actuele zaken: nieuws ...

29-11-2011 Eindelijk de producent van Animus aan de lijn gehad, de 2007 is vervangen door jaargang 2009, de Colheita is nu 2008, net als de Reserva. Botteling van de wijnen is pas half december, net als de nieuwe witte (viel vorige keer erg tegen). Dan maar weer eens monsters van de nieuwe jaren vragen, proeven en beslissen, zitten we ruimschoots ergens in januari. Er zijn geloof ik nog maar twee doosjes (van 6) Colheita, dus wie nog wil..... 28-11-2011 Net een mailtje ontvangen met de bestelling voor de laatste 6 flessen Animus, het stiefkind. Was toch veel geliefder dan ik had durven denken. Wat is die wijn onverwacht hard gegaan!  Excuses aan de liefhebbers die achter het net vissen. Ik probeer al enige dagen de producent te bereiken maar hij reageert niet. Is wel een beetje Portugees, maar ik hou het er op dat hij het te druk heeft met wijnmaken (want daar is hij heel erg goed in!). Ik hoop nog wat bij hem te kunnen bestellen, maar ja, dan is het in ieder geval voor de Animus een jonger jaar en van de Colheita is mij het huidige jaar niet bekend. En of het dan ook nog dit jaar rond komt .......... ik heb mijn hevige twijfels. Is er nieuws dan meld ik me weer. 24-11-2011 Hetzelfde gedaan als beschreven op 17-11 (hieronder) maar nu met het "stiefkind" Animus, dat was maar goed ook, want deze prachtige wijn verdient gewoon veel meer aandacht, is bovendien de rest van dit jaar nog eens extra voordelig geprijsd. 17-11-2011 Zo af en toe moet je eens even proeven waar de wijnen in je assortiment zo ongeveer "staan". Zijn ze nog steeds zoals je ze oorspronkelijk kocht of zijn ze veranderd. Meestal zijn ze veranderd, maar hoeveel of hoe dan. Dat is van belang om te weten. Veel wijnen gaan door minder expressieve fasen (ze zitten dan "dicht", zijn gesloten) waar ze na verloop van tijd weer gesterkt uit terugkomen, uitbundiger zijn geworden, maar meestal ook met een ander karakter. Minder primair fruitig, wat aardser, voller en ronder meestal. Bij Bourgognes is het altijd weer een verrassing waar ze zich bevinden. Ik had de "gewone" rode Bourgogne van Alain Hasard al een tijdlang niet meer geproefd dus dat maar weer eens gedaan. Zou dat mooie fruit er nog wel zijn, is ie aardser geworden, misschien voller? of zit hij dicht (ook een bekend vershijnsel bij de grillige Bourgognes). Ja! het mooie fruit is er nog! iets dieper en complexer zelfs, een beetje minder jong, wat "verstandiger" dan eerst. De smaak is wat krachtiger, maar even fris, niet zo vol of fluwelig als de rode Côte Chalonnaise, maar toch heel mooi en klassiek, volwaardig Bourgogne. Terroir dat prachtig fruit oplevert, tsjonge wat is dat toch mooi fruit! dat kom je nergens anders tegen, het is zo subtiel en zo mooi complex, ja ik begrijp waarom Bourgogne zo beroemd is. Je blijft maar ruiken en elke keer is het weer even net iets anders en weer even mooi en boeiend. Alleen aan de smaak merk ik dat ik van (oorsprong) nog Bordeaux liefhebber ben. Die vulling en die concentratie mis ik toch altijd wat in Bourgogne, maar ja, ook in héél veel Bordeaux tegenwoordig. Dus dat kan ik Bourgogne dus niet meer verwijten. Zuid-Frankrijk, daar gebeurt het (wat betreft smaak intensiteit), maar er zijn meer gebieden waar het ook lukt. Daarover later meer. Die mooie neus van de "gewone" Bourgogne wilde ik graag met u delen, die is zo mooi...... 16-11-2011 Net een nieuwe bestelling gedaan in Zuid-Frankrijk: drie wijnen van Vignobles Sarrail. De rode Cabernet Franc 2010, heerlijk soepel en fraai-fruitig, een tikje aards, pracht balans en elegant. Geen wonder dat de horeca hier graag mee werkt, past bij de wat lichtere vleesgerechten. Heel betaalbaar en mooi. Ook is de opvolger van de "Magdalena" dit keer 2008, besteld. Minstens net zo mooi als de 2006, maar die was rap uitverkocht. De 2008 is krachtiger en voller, dieper en heeft meer lengte, is volgens mij mooier dan de 2006, maar is er nog niet helemaal: mist dat fraaie rijpe en fluwelige belegene van de 2006, veel klanten waren er gek op. Nu dus 2008 kopen: is minder belegen, heeft meer fruit, is al bijna net zo lekker! Tenslotte is ook de topwijn van het domein aangekocht: l'Exception de l'Estagnère 2006. Gemaakt van hoofdzakelijk oude stokken Cabernet Franc. Men is ook bij deze wijn voorzichtig omgesprongen met rijping op eikehout. Geurt naar een hoge Pomerol, truffels, je weet wel, maar heeft niet de grote diepte en geweldige aardsheid, is iets eleganter, maar tegelijkertijd ook iets "gemakkelijker" en rijper van stijl. Voor veel liefhebbers dus een optimale combinatie. Gaat rond de vijftien euro kosten en dat is beslist géén geld voor dit kaliber wijn! 18-10-2011 De twee zendingen zijn aangekomen, de nieuwe wijnen/jaargangen zijn weer volop leverbaar, morgen gaat de nieuwsbrief de deur uit. 12-10-2011 Er zijn twee zendingen wijn naar ons onderweg. Van Bodegas San Gregorio (Tres Ojos etc.) en van Domaine des Homs. Er is altijd weer wat nieuws te beleven in deze (wijn)wereld, van San Gregorio krijg ik wederom een rode Tempranillo, nu uit het jaar 2010 en gemaakt als aan Viño Joven: fruitiger en sneller drinkbaar dan normaal. Net zo'n aantrekkelijke wijn als de Tempranillo (+ Cabernet) 2008 die de deur uit vloog, maar wel anders: ook een bek vol, meer jong fruit, veel body en intensiteit en een lekker spannend raspend randje tannine, blijft het allemaal naast lekker ook nog heerlijk spannend. Voor 4,50 natuurlijk weer géén geld (mocht net als de vorige Tempranillo ook iets goedkoper). Van Domaine des Homs komt de lang verwachte  Viognier mee alsook de nieuwe blend Tersande rouge. Precies het goede seizoen voor dit soort hartverwarmende wijnen. Ook de uitverkochte en immer populaire "Paul" wordt weer aangevuld, nu uit het wijnjaar 2010. Vind ik persoonlijk nog mooier dan 2009, maar is nog niet helemaal gesetteld na de recente botteling. Laat de fles eerst een dag of wat open staan, dan pas krijg je een begin van een indruk hoe mooi ie wordt. Als de wijnen aan zijn gekomen trek ik wel weer aan de bel. Ook assorti-dozen Ik krijg steeds meer klanten die meerdere wijnen uit mijn assortiment lekker vinden en er ook graag van zouden bestellen. Maar zes flessen per soort is soms net wat te veel van het goede(wijn). Dat kan ik me voorstellen. Eigenlijk zijn mijn prijzen afgestemd op volle dozen. Enkele flessen verkopen is veel extra werk, afgezien van het maken van de factuur is ook het ompakken nogal arbeidsintensief. Bij de duurdere flessen was het wel regel, daar hou ik iets meer aan over per fles, maar ik verlaag graag drempels en verhoog graag plezier, dus kunt u vanaf nu ook assorti-dozen zonder meerprijs bestellen zolang het (totale) aantal flessen maar een meervoud van zes is. Laat ik de crisis ook wat dragelijker maken. U hoeft dus niet meer naar de Appie Hein c.s. voor die andere flesjes, ik zet ze wel bij u op de stoep. 04-10-2011 Laatst kreeg ik monsters binnen van Domaine des Homs, ik ben aardig door de voorraad heen dus ik moest eerst even proeven welke wijnen uit het nieuwe jaar en in welke hoeveelheden ik zou moeten bestellen. Jean-Marc de Crozals had me het al in een telefoongesprek gemeld: hij heeft de samenstelling van de rode Tersande iets aangepast: "plus rond, plus souple" door hiervoor hoofdzakelijk Grenache (80-90%) te gebruiken en aan te vullen met (20-10%) Syrah. Paul wordt nog meer Syrah dan voorheen: 80-90 syrah en 20-10% Grenache. Ja, daar schrok ik wel even van want de grote charme voor mij (en diverse trouwe klanten) is dat tikje onverzettelijke, boerse wat in deze wijn zit, die mooie intensiteit en altijd dat boeiende fruit in combinatie met een vleugje aardsheid en frisheid. Dat eerlijke en pure. Ja, een blijver in het assortiment, net als de Garnacha van Tres Ojos. Soepeler en ronder, dat betekent meestal minder spanning en elegantie, gaat de nieuwe Tersande dan niet teveel op "de andere" wijnen lijken? Jean-Marc moet van zijn producten bestaan en verkopen aan particulieren is een hoofdactiviteit van zijn bedrijf. Ook in Frankrijk wenst men "gemakkelijker" wijnen. Ik zal het maar ronduit zeggen: ik baalde als een stekker. Er verdwijnt wéér iets eigens. Maar ja, eerst maar eens proeven of het allemaal wel zo erg is als ik me voorstelde. Inderdaad de rode Tersande 2010 is duidelijk voller, warmer en soepeler van stijl dan de voorgaande jaren, je proeft ook iets meer alcohol (warmte), dat slanke ietwat gereserveerde van de vorige jaren is verdwenen, maar gelukkig is ook nog heel veel hetzelfde gebleven: heerlijk fruit, een mooie intensiteit (ongekend voor deze prijsklasse!), de zuiverheid, de balans, de licht aardse minerale toon en zelfs een klein randje boersige stugheid (terroir?) zit er nog in. Erbij is dus wat meer vlees (rare term zo op dierendag) en een ander soort, meer geconfijt (opener) en sappiger fruit. Niet van die zuurtjes, maar van dat mooie warme en zachte, complexe fruit. Het is eigenlijk een prachtige Rhône, met een Minervois-twist (mineralen, beetje aards), minder peperig, wat intenser en complexer dan en goede Rhône. De tweede dag schoot het me opeens door het hoofd: de Cuvée Prestige van Roger Perrin, daar heeft hij wel wat van. Deze Châteauneuf-producent heeft een wijngaard die net buiten de AC Châteauneuf-du-Pape valt, zeer oude stokken met een mooie intensiteit en vooral prachtig fruit. Dat type fruit, die volheid en intensiteit daaraan moest ik dus denken toen ik de Tersande nog eens proefde. Het kwam me al zo bekend voor... Nu was de Cuvée Prestige van Perrin altijd al kostbaar, zal nu snel rond de tien - twaalf euro kosten, het was wel de mooiere wijn in vergelijking met de Tersande, maar toch, niet slecht voor een rode "basiswijn". Ik ben er dus wel blij mee, ik zal de Tersande wel een beetje gaan missen, maar ik heb er wel een mooie "Rhône" voor teruggekregen. Hebben we het nog niet gehad over Paul 2010. Nog maar kortgeleden gebotteld dus nog lang niet optimaal, maar wat is dit weer een mooie wijn zeg! Anders dan die uit 2009: ook heel mooi en vooral nu al heel lekker, rond, warm, kruidig en intens, maar die 2010 is voor mij nog een paar stapjes mooier. Eleganter, helderder en complexer fruit, wat slanker, minder warm, iets frisser. Een fractie minder gemakkelijk dan 2009, ook niet zo gevuld, maar wat dieper en verfijnder. Ja, hierbij is het net andersom vergeleken bij de "oude en nieuwe rode Tersande. Ook de rosé 20010 was rijk en rond, niet zoveel fruit, maar eerder kruidig, met een vleugje rozijn, iets bloemen, wat ingetogen, maar in de smaak wel heerlijk expressief, sap rond, vol, warm, maar ook genoeg frisheid, iets mineraal, wat fruit en een klein bittertje ingebed in de alcohol (klein zoetje). Lekker en gemakkelijk. Een rosé voor in de winter. Zijn vast veel liefhebbers voor. De Viognier 2010 was ook al heel fraai, die uit 2009 vond ik echter net ietsje mooier, iets frisser en pittiger, maar dat is een kwestie van smaak, de 2010 is rijker en expressiever, voller en aromatischer, met iets meer eikehout (voor 50% vergist op nieuwe barriques, daarna gerijpt op inox tanks). Voor sommigen misschien wat teveel van het goede, maar als je hem bijvoorbeeld vergelijkt met een Gewürztraminer dan valt het allemaal nog reuze mee, is ie nog bescheiden en vooral heerlijk droog. Ja, een mooie, uitgesproken rijke wijn voor bij dito gerechten. Ook maar wat van besteld dus. Natuurlijk ook nog even de (rode) topcuvée Gravieres de Sancastel 2007 open gemaakt uit eigen voorraad, wat is dat een wijn zeg! heerlijk en indrukwekkend voor zo'n onbekende streek, nu al mooi rijp en met nog reserve, pracht fruit en diepgang, aardsheid, intensiteit. Jean-Marc heeft er nog van: sinds 2007 geen wijn meer op de markt gebracht onder deze naam, maar wel geëxperimenteerd met verschillend hout, niet tot zijn volledige tevredenheid. Misschien is 2010 wel goed en wellicht ook zoals het zich nu laat aanzien voorbeeldige 2011, we weten het niet, bij de 2007 weten we het zeker: een kleine grote wijn voor een bescheiden prijs, want wat is nu 13,50  in Bordeaux? Bourgogne? Nu maar hopen dat de nu onderhanden oogst van de Cabardès (daar hebben ze ook een wijngaard) ze niet teveel van het klaarmaken van mijn bestellling afhoudt, de druiven van de Minervois zitten al in de borrelende gistingskuipen. Er zijn nog slechts enkele doosjes Tersande rouge 2009 en Paul 2009, dus wie nog wat van deze wijnen wil..... 15-09-2011 Wat ging het hard met de bestellingen naar aanleiding van het "zomerleed". Ben alweer bijna door de Magdalena heen. Maar eens even zien of ik nog van deze wijn (en dit wijnjaar) kan nabestellen en ook nog voor dezelfde prijs. Ik had de prijs al wat "geknepen" omdat die tien euro zo'n harde grens is, bovendien zijn de transportkosten in tussentijd ook gestegen. De Tempranillo is nu helemaal op, had ik nog veel meer van kunnen verkopen, maar ja het is niet anders, er is nog genoeg moois te koop, voor die prijs valt het echter niet mee. 12-07-2011 Laatst met proefvrienden een hele serie wijnen "doorgewerkt" (was overigens geen straf). Van alles "kwam voorbij", wit en rood, jong en oud, Bourgogne, Soave en Bordeaux. Opvallend en weer indrukwekkend was de Soave Superiore "Il Casale 2007" van Vicentini. In de winter kreeg ik twijfels: de wijn werd oud en kruidig, een beetje erg notig, té belegen voor mijn smaak en té snel. Zorgelijk dus. Heb ik nog een lief stapeltje dozen van staan. Was enige tijd een arrangement-wijn van Restaurant Muller (Groningen). Mooie, authentieke en complexe witte wijn met diepte en terroir, in klasse vergelijkbaar met goede Bourgognes, voor zijn prijs een uitzonderlijk goede koop. De wijn afschrijven? Leek me zo jammer, afwachten dus. Nu, een maand of zes verder is deze wijn weer helemaal "terug" zat blijkbaar in een dip. Ik had wel eens gelezen dat de eerste jaren van de witte Bourgognes van Guffens eenzelfde "probleem" vertoonden: voortijdig heel snel zorgelijk oxidatief, maar wat bleek na een half jaar tot een jaar: de wijnen trokken weer bij, werden complexer en rijker. Dat is precies wat er ook met deze Soave aan de hand is. Ben ik zeer blij mee! Wie dus nog een betaalbare klasse-wijn in de aardse Chablis-Meursault stijl zoekt (geen eikehout rijping) heeft voor nog geen veertien euro, ja, u leest het goed veertien euro een pracht glas. Genieten! Wat er nog meer werd geproefd? twee witte Bourgognes van Alain Hasard (Aligoté 2009 in een moeilijke fase - reductief- en een prachtige Chardonnay 2009 - nog niet in mijn assortiment-) 2x nette Rully rood 2009, een moeizame Lynch Bages 1990 (laten we het maar op een flesprobleem houden), de 4 rode Bourgognes van Alain Hasard: allemaal stuk voor stuk fraai en heerlijk, wederom zéér overtuigend, zelfs in gezelschap met een goede 1er cru Monthélie en een fantastische 1er cru Maranges 1989 van Vincent Girardin en twee redelijke Volnay's 1999 en 1996 (laatste was te oud). Tot slot waren er nog twee Pomerols uit 1995 Ch. Nenin en Clos René, de eerste ruig en heel aards, echt een Pomerol, de tweede veel romiger en meer rozijnig van stijl, elegant, meer Saint-Emilion, meer mijn wijn, wat is dat genieten! Aan het eind een niet in optimale conditie verkerende Rheingauer Schloss Johannisberger Trockenbeerenauslese (6x woordwaarde) uit 1971. Te bruin en te belegen, maar nog steeds indrukwekkend van intensiteit, frisheid en diepte. 20-05-2011 De rode Bourgognes zijn aangekomen: vier soorten, eco (deels in omschakeling naar eco). Alle vier mooie en bijzondere wijnen, stuk voor stuk klasse waar Bourgogne zo beroemd om is. Nee, het zijn geen heel krachtige wijnen, daarvoor moet je bij de (heel erg dure) hogere middenklasse of onbetaalbare topklasse zijn. De categorie waarin deze vier wijnen zitten is de meest interessante, zo tussen de veertien en vijfentwintig euro. Elegantie, verfijning en complexiteit en zelfs diepte kunt u hier verwachten. Wie van Bourgogne houdt komt nu redelijk betaalbaar aan zijn trekken en krijgt uitzonderlijk veel (Bourgogne)waar voor zijn geld! De "startwijn" kost € 13,80, de meest luxe: € 24,80 Ik zal een extra voordelige proefdoos samenstellen: 6 flessen voor € 100,-- (normaal:  € 111,80). Wie de producent is? Alain & Isabelle Hasard "Les Champs de l'Abbaye" te Aluze. Hij is de opkomende ster in de zuidelijke Bourgogne (Côte Chalonnaise), ik ben een van zijn (nog) weinige importeurs. Voor de geleverde kwaliteit zijn zijn wijnen absolute aanraders, hij wordt door sommigen in één adem genoemd met grote namen. Het is, vrees ik, enkel een kwestie van tijd dat meer liefhebbers zich op zijn wijnen gaan storten met als resultaat: schaarste en hogere prijzen. Dat heb ik wel vaker meegemaakt. Het is niet anders, het mooie moet je er maar van zien: je hebt even een prachtig assortiment kunnen kopen voor een toen nog uitermate redelijke prijs en er zijn genoeg nieuwe, opkomende producenten als alternatief. Hoewel producenten van het kaliber van Alain Hasard niet zo dik gezaaid zijn. Maar goed, tegen die tijd zien we het wel en misschien valt het allemaal reuze mee. Zoals gezegd hebben we nu in ieder geval een prachtige en betaalbare serie rode Bourgognes en ook nog van eco kwaliteit!! Ik ben er erg blij mee. Ben nu bezig met de website: deze vier krijgen een mooi plekje tussen de andere "goede wijnen". 16-05-2011 voor niks zorgen gemaakt De Portugese rode Animus heeft bij mij een warm plekje. Een wijn die volkomen zichzelf is, niet aan modes meedoet: veel hout, veel dikte veel extract, nee een wijn die is zoals ie is en hoort te zijn: evenwichtig en genuanceerd, met een beetje aardsheid, mooie concentratie, mooi fruit, iets warmte, kruidigheid, een tikje rozijn, maar ook een mooie edele elegantie die wat aan Bordeaux doet denken, maar dan net wat rijper, Portugezer. Voor onder de zes euro een heel beste koop als je van klassieke kwaliteit houdt. Ik kreeg de wijn eind vorig jaar binnen. Het bleek net een verse botteling te zijn. Mooi zacht en fruitig, niet heel intens, maar prachtig evenwichtig. Opvallend fruitig trouwens voor een 2007. Maar ja, zoals dat soms gaat met verse bottelingen, de een heeft nergens last van (blijft fruitig en soepel) de ander zakt na verloop van tijd wat weg in een dipje. En het is ook weer heel erg afhankelijk van allerlei vaak moeilijk in te schatten factoren wanneer de wijn weer uit dat dipje klimt en weer op een mooi niveau komt. Zo'n wijn in een dip geurt minder intensief, is gesloten "zit dicht", doet wat minder rijp en gul aan, heeft een slankere smaak met minder kracht, minder vlees en vulling en mist ook fruit en diepte. Alles is er nog wel, maar dan een paar niveautjes lager. Vaak schat ik het wel aardig in hoe een wijn gaat worden en wat ie doet na een botteling, maar hier ging het wel een tikje heviger dan ik had gedacht, het duurde bovendien wat langer. Was ie eerst zo lekker, nu was ie zo "gewoon" en dat is nu juist wat ik niet wil bij mijn wijnen, want je kunt overal wel terecht voor deze kwaliteit. Mijn wijnen moeten méér bieden dan gebruikelijk. Nu, deze wijn bleef erg lang hangen in zijn dip (vanaf ca. februari). Hij was toch goed? had toch alles goed in verhouding? zuiver en goed gemaakt, geen rare zuren, mooie tanninen, prima fruit, goede concentratie. Ik maakte me zorgen: een misrekening zit er altijd wel wat in, maar hier had ik toch geen enkele twijfel over gehad. Vreemd, vreemd. Totdat ik laatst maar weer eens een fles openmaakte in een serie van andere wijnen, toch nog even kijken "hoe ver ie is". gelukkig: hij is er weer, mooier zelfs dan voorheen, zo is deze wijn bedoeld: echt een mooie typerende Douro, zonder hardheid, met precies de goede concentratie, mooie nuances, alles wat je er in verwacht. Welkom thuis zou ik zeggen. Wie van dit type wijn houdt (Bordeaux-drinkers bijvoorbeeld) probeer maar eens: zeer de moeite waard en dat voor nog geen zes euro zeer aanbevolen!   11-05-2011 nieuwe wijnen van Vignobles Sarrail gearriveerd Ik had het geloof ik nog niet gemeld dat ik bezig was met een rosé-alternatief voor de Tres Ojos Rosado die in (jaargang) 2010 volkomen oninteressant geworden is. Die wijn is gevonden in Zuid-Frankrijk (Vignobles Sarrail) tegelijkertijd heb ik van dezelfde producent ook twee rode (een standaard en een luxe / prestige) laten meekomen, beide prachtig. Wat betreft Bourgogne is er ook goed nieuws te melden: er is een zending besteld en die zal naar verwachting ergens in de loop van week 21 aankomen. De website is aangepast en uitgebreid met de drie nieuwe wijnen, een nieuw wijnbericht over zomerwijnen is verstuurd. Een extra bericht over de nieuwe wijnen van Zillinger houdt u nog van me tegoed, ze hebben deze keer wat tijd in de fles nodig om zich goed te presenteren, nu zijn ze nog een tikkeltje strak. De nieuwe wijnen van Vignobles Sarrail zijn net aangekomen dus nog wat "onrustig" van stijl, over een weekje geuren en smaken wat meer uitgebalanceerd. Nu zijn ze al lekker maar het wordt dus nog mooier! 12-04-2011 flesvariatie Daar kun je het maar beter niet over hebben in de handel, wel met je producenten en collega-importeurs, maar niet met je klanten, want dat schept maar onzekerheid, en vertrouwen is immers waar de gehele wijnhandel op is gebaseerd. Volgens mij kun je er maar beter open in zijn. Ik ben voorstander van kunststof kurken. Dat zou je niet verwachten van iemand die een verantwoord omgaan met de omgeving (en milieu) voorstaat. Ik heb té vaak afwijkende flessen geproefd  (zelfs tot één op de acht in de "slechte"periode midden jaren '90 van de vorige eeuw), goedkope, maar ook heel erg dure en te vaak ronduit ondrinkbare wijnen door de gootsteen gespoeld vanwege een ondeugdelijke kurk. Meestal betreft het een kleine afwijking van het gemiddelde: een wijn die iets stroever is dan gebruikelijk, iets minder expressief is, wat minder fruitig, iets minder vol, dat soort verschillen. Die worden door de meerderheid van de wijndrinkers niet eens opgemerkt, en als ze dat al worden dan wijt de drinker het aan zijn eigen variatie in beleving (die er natuurlijk altijd in hoge of mindere mate is). Zo sta ik ook wel eens op het verkeerde been door een kleine afwijking. Heel recent nog: met de Tres Ojos Tempranillo 2008, die vond ik prachtig (nog steeds) maar wel een pietsje aan de stroeve kant. De Garnacha vond ik iets minder vol dan gebruikelijk en ook iets minder expressief, maar nog wel heel lekker. Nu ik de twee wijnen nog eens na aankomst van de bestelling uit Spanje heb nageproefd (ik baseerde mijn inkoop op twee monsters die me vooraf waren toegestuurd) moet ik bekennen dat de Tempranillo aanzienlijk zachter is dan oorspronkelijk beschreven (o.a. in de nieuwsbrief) nog wel stevig en een tikje ruig, maar toch tamelijk toegankelijk en dat de Garnacha voller en rijper-fruitig is dan toen ik hem proefde als monster. Beide wijnen zijn gebotteld met granulaatkurken (vermalen en vervolgens geperste natuurkurk). Vorige zendingen had ik doorgaans speciale bottelingen met "eigen" kunststof kurken, nu had men de bottelingen al gereed met de granulaat-kurk. Het kan dus zijn dat de wijn af en toe een beetje anders "is" dan je gewend bent, het probleem is dat je nu niet meer weet of het aan de proever of aan de kurk ligt. Ruikt of smaakt een wijn uitgesproken muf en anders dan de "standaard", meld me dat dan even, dan vinden we een oplossing. Heel toevallig kreeg ik net een mailtje van de organisatie van de London International Wine Fair (17-19 mei) waarin een seminar over flesvariatie wordt aangekondigd. Ik ga er niet heen, belangstellenden stuur ik graag een linkje naar de website van de LIWF. 31-03-2011 vervolg Bourgogne Zonet de drie nieuwe monsters rode Bourgogne geproefd. Wat is dat mooi zeg! ik was helemaal geen fan van Bourgogne, maar dat is nu helemaal voorbij. Wat een prachtige en complexe geuren, wat een fruit wat een subtiliteit, zo mooi en zo consistent van stijl ben ik nog geen serie van een Bourgogne producent tegen gekomen. Ja, het kost wel wat een flesje uit de Bourgogne, maar bij deze wijnen ben je dat héééél snel vergeten. Subliem rood, ja hierin proef je waarom Bourgogne zo beroemd is. Voor kracht souplesse en vulling, ik schreef het al eerder, kun je het beste terecht in de Languedoc. Zodra ik meer nieuws heb over de wijnen van deze eco-producent laat ik het hier weten. Als ik even tijd heb schrijf ik één dezer dagen ook iets over de wijnen die ik tegenkwam op de Prowein in Düsseldorf waar ik afgelopen maandag was. Ook daarover is goed nieuws te melden. 11-03-2011 selecties Spanje en Bourgogne Er zijn de laatste tijd weer heel wat wijnen geproefd. De Spanjaarden (Bod. San Gregorio) minderen in rap tempo dus daar zijn de nieuwe jaren en een paar nieuwe wijnen van geproefd. De Tres Ojos Garnacha rood, u weet wel die wijn die altijd lekker blijft en bij velen de huiswijn is, de luxe Seleccion Especial Armantes, de droge witte Tres Ojos blanco, de Tres Ojos Rosado en ook de Tres ojos Tempranillo. Het resultaat is deze keer iets anders dan vorige jaren. De Garnacha rood 2009 is nog iets aan de stugge kant, ook iets minder vol en een fractie minder geconcentreerd, maar na een paar dagen open gestaan te hebben werd hij toch wat rijker en ronder. Niet de dikke acht van vorige jaren maar een nette zeven zal ik maar zeggen. De droge witte 2010 is veel moderner en expressiever (bloemen, fruit, frisheid) dan vorige jaren en heeft een prachtige minerale toon. Mooie wijn voor echt heel weinig geld. De rosado, één van mijn lievelingswijnen: past bij bijna alles en was zo heerlijk ongekunsteld, vol, fris en kruidig, zelfs een beetje ruig..... die is in 2010 vakkundig omzeep geholpen: allemaal snoepjes, fruit, peer, aardbei, kers, zwartebes en ook een amper merkbaar zoetje, vooral in de afdronk. Type limonade, heel zuiver en technisch perfect, maar dodelijk saai en gekunsteld. Is 'op maat" gemaakt voor een Amerikaanse importeur Kysela et fils, zal wel mooi veel punten binnenhalen bij de Amerikaanse wijngoeroe Robert Parker. Helaas, weg mooie wijn, ga ik dus niet kopen, daarvoor kunt u het beste bij de super terecht. Je kunt niet alles hebben. Ook jammer is dat de Seleccion Especial Armantes 2008 ook niet meer is wat ie geweest is. Ik heb nog een paar flesjes 2008, maar dan van een eerdere en veel betere botteling. Deze wijn is rijk en krachtig, intens en warm, de nieuwe versie is correct en ook houtgerijpt, maar mist al dat lekkere waarvoor de vaste klanten telkens weer terug kwamen. Sla ik dus ook maar eens over. Het is niet anders. Wat wel een verrassing opleverde is de 2008 Tempranillo. Vorig jaar proefde ik deze wijn ook al eens, maar wat was ie toen hard en stug zeg! Je kreeg er een ruwe klep van, nee, niet aangenaam, maar nu (misschien is het wel een iets andere cuve) is het een ruige donder die ook geen gebrek heeft aan stevige tanninen, maar daarnaast ook een heel erg mooie diepe en krachtige fruitigheid heeft die je maar zelden tegenkomt. Hij deed me onmiddelijk denken aan een heel erg intense klassieke en ruige Montepulciano d'Abruzzo. Zo eentje van zwarte tanden ....  en lekker eten! Wilden ze bij San Gregorio wel van af, dus kreeg ik een speciale prijs. Nu is het bij hun wel een probleem om wat met de prijs te doen, want als je al weinig vraagt voor een fles dan kan er al om te beginnen niet veel meer vanaf, wil je nog wat prijs overhouden. Maar goed, een speciale prijs, dat laat je toch niet lopen, zeker niet bij een wijn waarvan je al de kriebels (in positieve zin) krijgt. Geen "wijnvoorwatjes" zal ik hem maar noemen. En wat moet dat normaal zo ongeveer kosten? zo rond de vijf - vijf en een halve euri. Nu kost ie maar vier en een half. Zoeken naar iets vergelijkbaars voor deze prijs is ronduit zinloos. Dus wie hier van houdt ....... O ja, ook ben ik bezig met Bourgogne. Laat dat nu het laatste gebied zijn waar ik plannen voor had. Maar ja, zelfs in Bourgogne zijn opwindende ontwikkelingen aan de gang. Ik heb nog nooit zoveel slechte wijn voor zo veel teveel geld geproefd als die met de herkomstbenaming Bourgogne of luxer. Ze moesten zich daar doodschamen. Maar de eerlijkheid gebied ook te zeggen dat tussen de mooiste en meest indrukwekkende ervaringen met wijn diverse Bourgognes zaten. Hel en hemel liggen in dit gebied dicht naast elkaar. Ik heb Bourgogne ook wel vaak een mijnenveld genoemd, en dat doe ik nog steeds, maar zo in de laatste tien jaar zijn er vele kleine een zeer gedreven producenten opgestaan die onvergetelijk mooie wijnen maken. Bij Bourgogne heb je altijd één keiharde garantie: een hoge prijs, dat is in ieder geval één zekerheid in deze onvoorspelbare wereld. Zo ook bij deze gedreven producenten. Ik proefde de wijnen van een biologisch werkende "boer" en raakte danig onder de indruk. Wat maakt deze man mooie wijnen, fruit en bodem staan centraal, niet het eikehout, wel de intensiteit en de complexiteit, de frisheid en de balans. Er is geen gebied waar de wijnen zo moeilijk te doorgronden zijn als de Bourgogne, hoewel het Noord-Italiaanse Piemonte met zijn Barolo's en Nebbiolo's ook hoge ogen gooit. Zoek je kracht, volheid en warmte, koop dan géén Bourgogne, tenzij je bankrekening onbeperkt is. Bourgogne, en ik heb het nu voornamelijk over rode, is zelden vol en rijk, is vaak hoog van zuurgehalte, maar kan zo prachtig aards en animaal, super complex en subtiel fruitig zijn dat je er soms stil van wordt. Ook moet een mens niet erg schrikken van vieze luchtjes zoals hondevacht, hertebloed en ander onsmakelijks, maar samen met het mooiste fruit en bloemen tref je soms de fraaiste en meest spannende combinaties aan. Bourgogne heb ik eigenlijk nooit echt goed begrepen, behalve die paar toppers dan die onvergetelijk waren (zijn), maar nu begin ik zo langzamerhand ook iets te voelen voor de iets mindere goden. Je krijgt niet een hele symfonie zoals bij de toppers, maar toch wel een mooi stuk muziek als je de iets mindere, maar goede goden proeft. Ik ben dus zo'n bron op het spoor, er moet nog wat worden geproefd van de hogere wijnen (ruim twintig euri), maar wat betreft de basis ben ik er al wel uit. Veertien - vijftien euri het is niet niks, maar wel heel bijzonder voor dat geld. Wordt vervolgd. 23-02-2011 nieuwe zending Homs en Parazols gearriveerd De nieuwe voorraad staat in het magazijn en de wijnen zijn vanaf nu weer leverbaar. 17-02-2011 nieuwe zending Homs en Parazols in aantocht, grote schaarste Oostenrijkse wijnen Ik krijg net bericht dat de wijnen van Domaine des Homs (o.a. Paul 2009) en Domaine de Parazols (Merlot Le Rouge et le Noir 2009) op de vrachtwagen staan richting Nederland. Ik verwacht ze midden volgende week weer op voorraad te hebben. Oostenrijk worstelt met een enorm probleem: 2010 is een van de moeilijkste wijnjaren tot nu toe geweest, vooral het gebied waar "mijn" producent Zillinger zich bevindt (Niederösterreich) is de situatie rampzalig. Johannes Zillinger heeft een opbrengst van slechts 50% van wat normaal is, de prijzen schieten de lucht in, nu al zijn sommige wijnen van het jaar 2010 al helemaal uitverkocht zoals de Muskateller. Pas eind Maart, zo lijkt het er op, heb ik enig zicht op wat nog wel te verkrijgen is. De prijzen zijn al aanmerkelijk verhoogd: reken voor de consument één euro en hoger, voor mij in eerste instantie erg schokkend, maar gezien de situatie alleszins begrijpelijk. Ook dan zijn de prijzen voor de geboden kwaliteit nog heel redelijk te noemen, maar die van vorig jaar pastte mij en al mijn klanten veel beter. Ik hou u op de hoogte. 24-01-2011 even een update over de ontwikkelingsfase van een aantal wijnen + eerste indruk monsters 2009 Tersande rood + Paul Zo af en toe proef ik een paar wijnen uit het assortiment om te proeven "waar ze staan" smaaktechnisch dan. Zo had ik laatst de Animus 2007 in het glas en vond hem iets minder rond en fruitig dan zeg een maand daarvoor. Nog wel mooi, maar je moest iets dieper graven om het zwoelige tegen te komen. Een paar dagen geleden proefde ik hem weer en inderdaad hij wordt iets geslotener. Nu zit hij nog niet zo lang op fles dus dat is niet zo verwonderlijk, maar het is wel goed dat u het even weet. Hij is nog steeds erg lekker, maar ja iets minder expressief dan even geleden (bij introductie). Vergelijkbare geluiden ving ik onlangs op van klanten. Nog steeds aanbevolen. Ook proefde ik de luxe Soave van Vicentini "Il Casale 2007" had ik al een tijd niet meer gehad. Was erg veranderd, van het pittige frisse en mineralige naar een meer belegen, rijke en aards-kruidige wijn. Heeft nog wel een minerale ondertoon, maar het jeugdige is er af. Eigenlijk was ik wel iets teleurgesteld, wat vond ik dat mineralige en dat jeugdige frisse mooi (zoals de Soave Terre Lunghe 2009 van nu), dat is weg, maar daarvoor in de plaats is nu een meer belegen stijl gekomen, en als je aandachtig proeft zit er nog steeds een wereld aan nuances in, andere nuances, iets minder gebruikelijke (we zijn immers vooral georiënteerd op jong en fris fruit). Het is even wat meer werk (voor mij althans) maar er is nog volop aan te beleven. Waarschijnlijk zit de wijn nu tussen zijn jeugd en volwassenheid in, en zoals een ieder weet is het omgaan met pubers wel eens om het op z'n Fokke en Sukke's te zeggen "een uitdaging", laat ik het daar maar op houden. Blijft een spannende wijn. De nieuwe botteling/versie van de Garnacha 2008 (Tres Ojos) is iets ruiger dan de vorige, krachtiger met wat meer tanninen, toch nog steeds een heerlijk greed inzetbare wijn. De rode Tersande 2009 (Dom. des Homs) vanmiddag geproefd als monster, is weer een fraaie wijn, opvallende lengte voor z'n zes en een halve euro, wederom bomvol fruit, nu wat warmer en hij lijkt ook iets zachter, maar dat komt vanwege het iets lagere zuurgehalte (neem ik aan) dan de wijn uit 2008. De liefhebbers zullen de wijn waarschijnlijk wel blijven kopen, voor nieuwe liefhebbers een mooi jaar om "in te stappen". Ik heb nog wat 2008, die vind ik nu nog wat fraaier dan de 2009, is iets evenwichtiger, maar ja een jaartje ouder, dat helpt vast ook. Bovendien is die nog te koop voor de oude prijs: € 5,95, echt een koopje!! De (rode) Paul 2009 is eveneens fraai, ook wat warmer en meer gestoofd van karakter, iets meer rook, tabak, heel klein vleugje chocolade, wat soepeler dan 2007, maar in mijn beleving toch net niet van het zelfde niveau. Wel mooie concentratie, vulling, rondeur, fruitnuances, een fractie minder diepte. Misschien komt dat nog, maar ik mis een beetje die prachtige fristoon van de 2007. Toen ook maar de Gravieres de Sancastel 2007 geproefd. Wat is dat een wijn! Gaat ver over de Paul (zowel 2009 als 2007) heen is veel mooier en complexer, dieper en wat een mineraliteit. Echt groots. Ik heb er al wat van, maar ik laat er weer wat van meekomen bij de volgende bestelling. In 2008 en 2009 heeft Jean-Marc geen Gravieres gemaakt, misschien 2010, maar daar was hij nog niet zeker van. Ik wil niet zonder zitten, vandaar. 10-01-2011 Het moest een keertje gebeuren: een prijsverhoging voor een aantal wijnen van Domaine des Homs. Sinds eind 2008 zijn er drie (weliswaar vrij bescheiden) prijsverhogingen aan mij doorberekend en sindsdien zijn ook de vrachtkosten gestegen en ook de extra brandstoftoeslag op de vrachtkosten, daarnaast is de wijnaccijns een keertje verhoogd. Toch heb ik ondanks dat altijd de prijzen van de wijnen niet verhoogd en dat kan bij een nieuwe zending helaas niet meer zo blijven. Met name de prijs van de rode Tersande loopt nu wel erg uit de pas. Die heb ik het langste in mijn assortiment en al vanaf het begin heb ik die krap bemeten want ik wilde de wijn persé beneden de zes euro aanbieden. Dat heb ik ook zo gehouden ondanks de meerdere prijsstijgingen. Dat breekt me nu dus een beetje op: dit is de wijn die het hardst in prijs zal stijgen: van 5,95 naar 6,50 per fles. Dat is 9%, maar ja, eigenlijk is het zo dat ik al de voorgaande jaren de wijn extra voordelig (in feite in de aanbieding heb gedaan) heb verkocht zonder dat expliciet te vermelden. Ik heb een stalen wet uit de handel dus genegeerd: eenmaal te laag ingezet is de prijs maar heel moeilijk weer op een "normaal" niveau te krijgen. Je terughoudendheid wordt als normaal beschouwd en een correctie roept vragen op en wekt soms irritatie. Het is helaas niet anders en mijn vaste klanten hebben naar ik hoop alle begrip voor deze onvermijdelijke stap. Ik ga er een beetje van uit dat ze het waarderen dat ze de wijn jarenlang voor weinig hebben kunnen kopen en dat voor € 6,50 je bijna nergens een even mooie en boeiende Franse eco wijn van een kleine producent (met 15 ha. wijngaard) kunt kopen. De momenteel uitverkochte Paul gaat € 8,70 kosten (was 8,20), en de Chardonnay zal ook na een nieuwe levering iets in prijs stijgen naar € 7,10 (was 6,60). De rosé, Gravieres de Sancastel en Viognier blijven wel op dezelfde prijs staan. Van de andere producenten heb ik nog geen nieuwe prijzen voor 2011 gekregen en van sommigen heb ik nog redelijk wat op voorraad, maar er zullen ongetwijfeld hier en daar wat aanpassingen nodig zijn. Ik doe in elk geval mijn uiterste best om eventuele prijsstijgingen zo klein mogelijk te houden. 05-01-2011 Het is alweer 2011. Dat ging snel, 2010 was voor mij een goed jaar, veel meer verkocht aan particuliere klanten, waarvan er opvallend veel via kennissen en (Groninger) restaurants bij mij terecht komen. Restaurant Land van Kokanje en Restaurant de Pauw zijn sinds een aantal jaren trouwe afnemers. Ze hebben er een neus voor: ze vissen de meest interessante wijnen uit mijn assortiment. Ook restaurant Muller weet wat mooi is, Michel legt de lat nog hoger en kiest alleen de topwijnen, maar ja, het is dan ook een andere zaak met een nog hoger niveau. Het assortiment  werd in 2010 weer breder en wat mooi is kan ik moeilijk laten lopen, maar ik moet wel oppassen dat ik de vaste producenten in mijn enthousiasme voor nieuwe wijnen niet vergeet. Ik zal er in 2011 wat extra aandacht aan besteden, vooral bij nieuwe jaren, want die komen binnenkort weer beschikbaar. Er kwamen diverse enthousiaste reacties binnen op de "kerst- en nieuwjaarswijnen", die staan zoals gebruikelijk op de pagina: reacties. Eerst maar eens de gebruikelijke nieuwjaars activiteiten: voorraad opnemen, boekhouding bijwerken, nieuwe monsters aanvragen en natuurlijk zoals altijd weer op zoek naar mooie wijnen.