Zaken en ontwikkelingen uit 2017 die uw aandacht verdien(d)en. Voor actuele zaken: nieuws ...

21-11-2017 Rotweer, de hele dag regen en klammigheid, nu eindelijk eens tijd om de web site bij te werken, gisteren een klein beginnetje gemaakt, nu zijn de reacties bijgewerkt. Ik zal er wel een paar hebben gemist, maar er staat toch weer voor bijna een jaar nieuw op. Hoe snel je achter loopt als je het een beetje druk krijgt merk je pas als het even een dagje een pietsje rustiger is. Nog meer zaken vragen om aanvulling en bijwerken, maar dat moet later maar weer eens gebeuren. Nu druk met het voldoende op voorraad krijgen van het wijnassortiment. Bestellen van de Spanjaarden Armantes en Tres Ojos, de Malbec en Petit Verdot cuvée's van Ch. Labadie (kunnen nu elk moment binnenkomen) en het transport regelen voor de langverwachte wijnen van Burlotto. Cabriac zal ook nog moeten worden aangevuld (monster = onderweg) en misschien is er nog een producent die droogloopt in het magazijn. Het houdt me van de straat (waar het nu toch niet fijn toeven is). 20-11-2017 Tsjonge wat vliegt de tijd! Bijna een half jaar niets gemeld op deze pagina terwijl er zoveel gaande is. Het gaat goed, artikeltje over de prachtige Bairrada wijnen van Onno Kleijn in het Volkskrant Magazine van 21 oktober jl., 31 Goedewijnen in De Grote Hamersma 2018, ook staan dit jaar maar liefst 5 wijnen in de Elsevier  "Lekkerste 60"  van Nicolaas Klei, verschijnt op 9 december en er staan twee wijnen (Grüner Veltliner en Weissburgunder) van Alexander Koppitsch in het op 22 november te verschijnen boek "Wijnvrienden" van Nicolaas Klei. 16-06-2017 Ook nog even de post-Prowein nieuwtjes: Antonio Saramago met zijn rode en zoete versterkte wijnen uit Setubal. Het andere Portugal dan dat we kennen. Klassiek en toch zo modern, eerlijk van opvatting, geen opsmuk, puur en zuiver. Goede reacties. Ook de nieuwe Rhônes bevallen goed. Heel kenmerkend van stijl, degelijk ook. De nieuwe Armantes Rosado 2016 van Bodega San Gregorio is nog wat ingetogen wat betreft fruit, is donkerder dan 2015, zal nog wat winnen. De witte daarentegen is al wel helemaal op dreef: onvoorstelbaar fris en goed gemaakt voor deze prijs. Wordt aardig van besteld. De Lagrein van Muri Gries uit 2016 is eveneens heel bijzonder. Gaat nog niet hard, maar heeft ook nog ruim de tijd om verder te groeien, heel erg mooie wijn die nog veel mooier wordt. Elegantie en fruit-complexiteit, daar draait het om, niet om kracht of breedte. Meer een wijn voor komende herfst en winter. De Madirans van Sergent zijn weer in het land. Even fraai als die uit 2012, iets frisser en pittiger, geen wijn voor watjes, Trumpmondjes- en zwartetandenwijn, zowel de Tradition (2014) als de Fût Chêne (2014), maar ook de top cuvée van 100% Tannat (Eucalyptus) houdt danig huis in de mond. Dat is wel de zwartste van de drie, in 2014 voor het eerst gemaakt. "Riemen vast"-wijn. Ook een erg mooie, houtgerijpte droge witte van Sergent staat op klanten te wachten, beschaafd hout, intens fris, met kracht, diepte, lengte en indrukken van honing, mineralen en kruiden. Duidelijk naaste familie van droge Jurançon. En voor de fans van de Vermentino van Château de Cabriac: de 2016 is onderweg en is even fraai als de 2014. Heerlijke, uitgesproken wijn, weer eens wat anders dan voorspelbaar fruit. Een witte wijn met ballen, heeft een bittertje en is daar duidelijk trots op. In 2015 was de oogst Vermentino zo klein dat ie in z'n geheel in de witte Corbieres van Cabriac verdween. Zo "los" als Vin de Pays vind ik hem toch mooier. Zomer, komt u maar! 15-06-2017 Alsof er geen nieuws was de afgelopen drie maanden. Jawel dus, maar het was óók een beetje druk waardoor ik niet de tijd en rust vond om even een stand van zaken te geven. Waar was ik gebleven, vóór Prowein in ieder geval. Nu ja, dat was natuurlijk weer een heftige bezigheid, maar zoals vorige jaren weer zeer de moeite waard. Provence-producent bezocht, leek veelbelovend, maar de nagestuurde monsters konden voor de gevraagde prijs toch niet genoeg overtuigen. Dan maar geen rosé uit die streek, ook de rode was wat sleets, viel me achteraf toch niet mee. Op de beurs leek het allemaal wat levendiger van stijl. Zo zie je maar weer, altijd de beslissing nemen na een in alle rust gehouden proefsessie in de eigen omgeving. Muri Gries (Alto Adige) eigenlijk vond ik alleen de rode Lagrein (ze maken er ook rosé van) mooi, heel erg mooi zelfs en ook de luxere Cuvée Abtei 2014 was fraai, nog wel erg jong overigens. Zijn inmiddels op voorraad. Wat Zuid-Frans geproefd, te kostbaar en teveel terroir (ja, dat kan: te mestig, te modderig). Portugal: diverse producenten langs geweest, eentje maakt wel heel erg klassieke rode, de ander warme, gestoofde en interessante, maar de definitieve monsters staan nog steeds te wachten op een beoordeling. En natuurlijk ook Ataíde Semedo bezocht. Een enthousiaste man zonder poeha, en wat kan die wijnmaken! Zijn beide rode Gran Reserva's uit 2015 geproefd: heel fraai, maar nog niet helemaal klaar, dus de gisteren gearriveerde definitieve monsters eerst nog maar eens doorwerken, zien of de eerste Prowein-indrukken worden bevestigd. Onno Kleyn is ook enthousiast over zowel zijn mousserende als zijn rode wijnen, maar daarover later meer ;-) Bij Burlotto langs geweest, niet alleen rood maakt hij heel erg fraai, maar ook wit (Sauvignon) weet hij zeer overtuigend te maken, ik vond het een Noord-Italiaanse Sancerre. Ook zijn 100 punten Monvigliero 2013 geproefd, naast de andere Barolo's uit hetzelfde jaar: Cannubi en Acclivi. Ja, hier wordt een mens stil van, maar om nu wel de 2013 te hypen en de 2012, 2011 en 2009 "met rust te laten" is natuurlijk bolle onzin. Ik krijg steeds meer een hekel aan dat puntengedoe, gewoon punten lezen, bestellen en genieten, hoe dom kun je zijn, dan mag een wijn wat mij betreft ook wel heel veel kosten, is zelfs beter, maar laat alsjeblieft gedreven wijnmakers, die het beste uit hun terroir en druiven in een wijn naar voren willen laten komen en dit als een soort beheer van een kostbare erfenis zien en er volstrekt gewetensvol naar handelen, met rust. Deze mensen willen wijn maken, zijn een complexe mix van ambachtslieden en kunstenaars, hoeders van de wijncomplexiteit. Puntentellers zijn de dood in de pot, een Monvigliero 2013 kost zo tussen de 42 en 50 euro. Nu zijn er al handelaren in de VS die deze wijn durven aan te bieden voor slechts 222 dollar. Vergeleken met de topjongens uit Bordeaux en Bourgogne uit grote jaren inderdaad een koopje. Je moet maar durven. Fabio wil liever niets met deze speculatie te maken hebben, hij wordt platgebeld, ook ik krijg talloze mails, ook uit Italië, of ik de wijn kan leveren, kost alleen maar tijd. Ik heb de 2013's nog niet in huis, dat wordt ruim na de zomer, alles in nu uitverkocht bij Burlotto, ook zijn "gewone" rode wijnen. Ik hoop dat mijn reservering nog intact is, we gaan het meemaken. 2013 is inderdaad iets dieper dan 2012, iets harder ook, maar wie 2012 of 2011 heeft gekocht zit er warmpjes bij, wat een prachtwijnen! dan maar 93, 95 of 96 punten inplaats van 100. Klaar met de punten, ik heb mijn punt wel weer gemaakt! Ook Jérôme Bibey van Ch. Labadie gesproken en zijn wijnen geproefd. 2015 is mooi, maar 2016 is fraaier. Ik proefde onder andere twee speciale cuvée's van hem: een 100% Malbec 2016 en een 100% Petit Verdot uit hetzelfde jaar. Tsjonge dat was wat, vooral de Petit Verdot. Fruit, kruiden, aardsheid, hout, ja, hier houdt deze jongen wel van. De Malbec is ook heel fraai, pracht fruit en ook nog elegant, die heeft het nadeel dat zijn Petit broertje Verdot zo ontzettend imponeerde. Ook hier zal de uiteindelijke beslissing pas vallen als de wijnen geheel klaar/gebotteld en in Groningen geproefd zijn. Ze waren nog piepjong en van het fust gehaald dus er kan nog van alles veranderen. Veelbelovend is het in ieder geval wel. Prijs zal zo rond de 17 euro per fles zijn. Tot slot is nog het vermelden waard dat de Loire-wijnen van Chéreau-Carré weer naar ons land onderweg zijn. Op Prowein toonde de Sauvignon zich weer als indrukwekkend elegant, fris en fijn van stijl, net als de twee Muscadets van Ch. l'Oiselinière. Daar heb ik de "la Ramée" 2016 van gekocht, waardige opvolger van de 2015 maar ook de top cuvée uit het allerbeste stukje wijngaard, ommuurd en van zeer bejaarde stokken (> 80 jaar) gemaakte "le Clos 2013". Ja!, Muscadet kan inderdaad rijpen, ouderen. Pracht wijn, groots in al zijn elegantie, bescheidenheid en complexiteit, ultra fris, mineralen, kruiden, ook nog iets weelde, ach ja, je zou haast Chablis vergeten. Frisser, fijner en eleganter dan Chablis, ook de prijs is een stuk eleganter: iets meer dan vijftien euro. Geen eikehout, puur terroir op z'n allerfraaist. De vorig jaar zo strakke en "groene" rosé van de Cabernet Sauvignon heb ik niet gekocht, maar de 2016 is wél aantrekkelijk, voor de liefhebber van intense frisheid en zuiverheid, onalledaags en boeiend. 03-06-2017 Leuk stukje over de Médoc Ch. Moulin Neuf 2015 in Elsevier Magazine van 3 juni jl. door Nicolaas Klei. Betaalbaar, karakteristiek en ook nog heel lekker, dat is in Médoc wel een bijzonderheid. De wijnmaker is Jérôme Bibey, u weet wel de producent van Ch. Labadie. Ik ben fan van de meeste van zijn wijnen. Zo puur en zo verzorgd en ook nog betaalbaar. Ergens in November kunnen we zijn 100% Petit Verdot en Malbec-cuvée's verwachten. 10-03-2017 Een druk baasje, dat was ik afgelopen week. De handen vol aan de effecten van het stukje van Onno Kleyn in VK Magazine van 4 maart. Natuurlijk weer door de voorraad heen, maar er is nieuwe onderweg, zelfde wijn uit zelfde lot, zelfde botteling dus. Ja, mooi en betaalbaar en dat voor Pinot Noir. Ook nog uit Zuid-Frankrijk, is wel bijzonder. Verreweg de meeste bestellingen zijn de deur uit, er staat nog een groep "in de wacht", die krijgen bericht zodra de aanvulling Pinot is aangekomen uit het Zuiden. Ook het stukje van Nicolaas Klei over de Bairrada's van Ataíde Semedo in Elsevier van 4 maart mag een mens positief noemen. Nicolaas en ik hebben een paralelle evolutie doorgemaakt (dat is wel vaker voorgekomen op onze planeet: in Zuid-Amerika was er een zeer vergelijkbare groep dieren als in Afrika, maar dan niet zoogdier, maar buideldier, tijgers, ratten, etc.) ook ik las Decanter (is me nu teveel Brits gewouwel, strakke pakken en ons kent ons, u weet wel luxe "Claret", "Burgundy" en "Champagne" .......  mensen, er is méééér  lekkers in deze wereld, en nog beter betaalbaar ook) en leerde ook dat Bairrada wel wat weg had van Bordeaux. Ik merkte dat dat voor een heel enkele wijn op ging, maar voor de meerderheid beslist niet. Af en toe een schitterende, authentieke wijn, barstens vol fruit, aardse kruidigheid en tanninen (maar wel van het juiste soort), maar meestal reeds overleden, uitgedroogd en misschien ooit mooi geweest, vóórdat de wijn jaaaaren in oud hout werd weggelegd. Sigarestompjes, zoals Nicolaas zegt, maar dan wel zure. brrrr Nee, die van Ataíde zijn een verademing, echt prachtig en puur Portugal, en zonder fouten (naar de huidige maatstaven). 03-03-2017 Nu we het toch over stukjes in tijdschriften hebben: morgen staan de twee rode Bairrada's van Ataide Semedo in Elsevier beschreven door Nicolaas Klei. 03-03-2017 Nieuwe zending Cabriac Pinot Noir 2015 en Carignan 2016 gearriveerd. De Pinot Noir is een buffertje voor de verwachte vraag naar deze wijn vanwege het stukje van Onno Kleyn in het Volkskrant Magazine van morgen. De Carignan 2016 is werkelijk fantastisch!! Zo mooi heb ik hem nog niet geproefd, fris, redelijk intens, tikje ruig, maar daarnaast ook heerlijk zacht, bomvol fris en mineralig fruit, niet zwaar, mooie concentratie, lekker drinken, ongecompliceerd en toch genuanceerd. Is helaas wel aanzienlijk in prijs gestegen, kost nu € 7,80 is ie overigens dubbel en dwars waard! Er is nog iets van de 2015, die is iets aardser en ronder, en kost slechts € 6,90, dit prijsniveau is vanaf nu voorbij voor de Carignan, nog een drietal doosjes en dan is het over. 26-02-2017 Gisteren de laatste doos Carignan verkocht, althans dat dacht ik. Blijken er toch nog een paar doosjes in de hoofdvoorraad te staan. Een mooie meevaller voor de liefhebber van deze wijn. Wie er van houdt kan het beste meteen maar toeslaan, want de in aantocht zijnde nieuwe Carignan (2016) is aanmerkelijk duurder geworden. Gaat hetzelfde kosten als de Pinot Noir. Opeens hebben Amerikanen meer geld over voor Carignan, er is plotseling veel vraag naar.... en dan krijg je dit. Zou er recent een positieve recensie (met lekker veel punten uiteraard!) zijn geweest? 13-02-2017 Een punthoofd, dat krijg je ervan, die scores voor wijnen. Plat: scores geven maar sores. Met alle waardering voor het openbreken van de elitaire wijnwereld voor het grote publiek door Robert M. Parker, zitten we nu wel mooi opgescheept met een simplificatie en vergroffing van de wijnwereld. Alles onder de negentig punten  (van de honderd) is niet echt interessant (er is een website/handelaar met de naam 90plus wines), wat daarboven zit telt mee, elk puntje erbij geeft de wijn meteen iets extra's en vanaf 92 punten wordt het pas echt leuk (en goed). Vanaf 95 punten begint eindelijk het echte werk en een beetje wijnliefhebber moet voor z'n dood een wijn van 100 punten gedronken hebben. Althans dat zou je kunnen afleiden uit allerlei reacties en opinies in de wereld rond wijn zoemen. Ja, punten kunnen nuttig zijn, maar al te vaak verworden ze van houvast tot een heilige graal en obsessie. "Blue chips", "sleepers of the vintage", het lijken soms wel aandelen waar over wordt geredeneerd. Ik wordt er altijd een beetje opstandig en ook verdrietig van. Als eigenwijs zeg ik altijd: PROEVEN, PROEVEN, PROEVEN en dan pas LEZEN, geldt zowel voor etiketten als commentaren. Geloof jezelf en vóóral jezelf, luister ook naar anderen, overweeg andermans ervaringen, maar geloof toch alleen jezelf, er zijn zoveel "alternatieve feiten" in de wijnwereld, het lijken onderhand wel opinies! Waarom deze uitbarsting? Vanwege Burlotto. Burlotto maakt wijnen naar mijn hart, zie ook de eerste nieuwsbrief en de tweede nieuwsbrief die ik er over schreef. Zijn 2009, 2011 en onlangs binnengekomen 2012 Barolo's zijn van een zeldzame, gedistingeerde schoonheid gecombineerd met een heerlijke, fluwelige fruit-complexiteit. Ik proefde de drie 2012 Barolo's een paar weken geleden op een rijtje in een serie met andere grote namen, wat wordt ik altijd blij van deze wijnen, een beetje extra gelukkig, ontroerd misschien, maar er is geen grijze cel in m'n bovenkamer die deze ervaringen aan punten associeert, kennelijk is dat te banaal, past dat niet bij de beleving (wat een rotwoord!). Deze wijnen proeven betekent: ervaren, door de wijn zelf overtuigd raken. Wat voor punten deze stuk voor stuk individuele schoonheden verdienen is voor mij volstrekt oninteressant. Ze zijn adembenemend mooi en ook nog eens erg lekker, of ze nu 89, 92 of 96 punten toegemeten krijgen. Altijd ben ik weer onder de indruk en van elke wijn weer ietsje anders, laat alsjeblieft de magie werken, stop de rekensommen, stel je open voor het verhaal dat de wijn je vertelt, luister ernaar en lees er niet over. Aanleiding voor deze lap tekst: de Monvigliero 2013 van Burlotto heeft 100 punten gekregen, van een kenner met de naam Galloni. Ik ken hem niet, schijnt uit de "Parkerschool" te stammen, maar hij heeft vast gelijk. 2013 staat in Barolo bekend als uitstekend/top jaar. Dat is mooi. Maar ja, wat je nu krijgt is dat er opeens door de schok van 100 punten op de schaal van Parker talloze wijnliefhebbers deze wijn willen hebben. Is het voor een kind dat in 2013 is geboren dan heb ik er alle respect voor, ik heb ook nog een paar kistjes met fraais liggen uit de geboortejaren van mijn eigen kinderen, gaan we binnenkort eens aan beginnen, mooie traditie. Maar wat ik niet goed begrijp is dat oprechte liefhebbers van deze stijl Barolo's in de rij willen gaan staan om een paar flesjes toebedeeld te krijgen (de wijn wordt vast en zeker schaars, ik hoop dat ik mijn jaarlijkse -veel te krappe- quotum ook van de 2013 Barolo's kan/mag kopen), terwijl er van de nog wel leverbare 2012 gewoon nog flessen vrij te koop zijn. Zal die 2012 een, twee of misschien vier punten minder waard zijn? zou je dat proeven als je niet die van 100 punten ernaast hebt? Gokje wagen? blind proeven? Ik moet het nog zien dat er zo'n verschil in beleving in zit. Kom ik eindelijk aan het eind van mijn uitbarsting: Burlotto is ook, en voor mij vooral, producent van allemáál goede wijnen, ook de "gewone" en dat is eigenlijk het meest bijzondere aan deze wijnproducent, niet alleen zijn Barolo's zijn plaatjes, voorbeelden van zoals ik vind dat je een wijn moet maken. Aan alle wijnen die hij maakt besteedt hij evenveel aandacht, passie en visie, liefde zo je wilt. De grootsheid van zijn Barolo's proefje je ook in zijn "simpele" Nebbiolo, Barbera en Freisa. De meesterhand en het meesterbrein, zijn instelling, intentie. Best dat mensen in de rij willen staan voor heel erg bijzondere Barolo's met zelfs de kans op niet-verkrijgbaar, de 2013 zal wel nóg mooier zijn dan de anderen, maar ik zou er voor kiezen om in de tijd dat je ongeduldig moet wachten op het moois in het verschiet, je leven veraangenaamt door in tussentijd Burlotto's kleinere goden te drinken, al is het maar als opmaat naar het allerhoogste, want hoger dan 100 punten kan een wijn niet stijgen. Geen misverstand: dit is geen handig verkooppraatje van een omzetbeluste importeur, maar komt recht uit het hart. De volgende nieuwsbrief gaat over..... u raadt het al, Burlotto. Stond eind vorig jaar al voor februari 2017 op de planning, door de late ontvangst van de importzending zat een nieuwsbrief hierover in november er niet meer in. Mag ik nog even mijn volgende zorg met u delen? De Douro-wijnen van Quinta do Javali en zijn Ports. Tot nu toe heb ik nog geen punten gezien, maar als deze wijnen en Ports in "het cirquit" terechtkomen verwacht ik vergelijkbare effecten. Fabio Burlotto is tot nu toe altijd zeer terughoudend geweest met zijn prijspolitiek, of António Mendes van Quinta do Javali er net zo over denkt is maar zeer de vraag. Ik hoop (voor ons) dat we dit niet hoeven mee te maken. 09-02-2017 Nieuwe jaargangen van Dom. Sergent (Madiran + Paherenc) geproefd. Tradition 2014 en Fût Chêne 2014 (2013 vond ik wel goed maar niet geweldig). Zoals de 2012: zwart, inkt en intens, nog wat onbestemd, onevenwichtig, maar al wel duidelijk gevuld met fruit, kruiden en ruigte zoals je van een Madiran mag verwachten. Opvallend zacht voor een Madiran (dat laatste moet er wel bij), rijkelijk van tanninen voorzien, een beetje mouth-puckering (engelsen zeggen dat zo mooi), niet onaangenaam, geen Chileense souplesse, wijn voor kerels (of kan dat tegenwoordig niet meer), bek vol, noem het maar. Ik zou er maar biefstuk bij zetten of stevige stoofpot. Geen idee wanneer ze het domein mogen verlaten, ik hou u op de hoogte. De droge witte (Pacherenc) van Dom. Sergent uit 2016 was een tankmonster, troebel en lekker pittig-gistig, maar ook met een heerlijke weelde, pracht mineralig fruit en een hoog zuurgehalte, ook al geen wijn voor doetjes (mag dit nog wel?) voor wie niet bang is voor een beetje signaal uit de smaaksensoren in de mond is dit een aanrader. Spatzuiver, mooi, beschaafd hout, ik hou hier wel van, geen wijn voor een breed publiek, maar wel heel mooi en boeiend. U hoort nog! 08-02-2017 Het is weer de tijd van wijnbeurzen. Vinisud (Montpellier), Millesime Bio (Marseille), beide net geweest, Prowein (Düsseldorf) in aantocht. Ben weer doodgespammed met aankondigingen van wijnproducenten, groupements, etc. Sommigen sturen je meer dan vier reminders, aan Korsakov lijdende inkopers hebben er vast wat aan, "hadden ze maar meer moeten uitspugen tijdens het proeven" denk ik dan, mij iriteert dat gedram mateloos. Twee keer (aankondiging + herinnering) is wel genoeg. Heel soms komt er wat interessants voorbij, vaak is het niet zo boeiend. Ben weer druk bezig aanvulling/uitbreiding te zoeken, Portugees is een continu proces, Zuid-Frankrijk heeft de aandacht, ook Italië. Eigenlijk hoef ik er niet zoveel bij, maar je hebt altijd het risico dat een producent (al of niet tijdelijk) door het ijs zakt en je graag een alternatief biedt. Soms is iets heel erg moois een aantrekkelijk extratje voor je klanten, mooi excuus vind ik dat altijd om je eigen onbedwingbare koopdrang te rechtvaardigen, soms ben ik zóó blij dat ik avontuurlijke klanten heb!! Dit is wel het leukste deel van m'n werk, o ja, ook het afleveren en een praatje maken met de mensen die het wijngenoegen met je delen. 14-01-2017 Voorraden, boekhouding, het houdt je van de straat. Ook de website moet wat worden bijgewerkt, wijnjaren gaan over in jongere, wijnen komen en gaan. Er komen nog rode (zuidelijke) Rhône's aan. Wordt wel ergens in maart, als het weer beter is, in ieder geval zonder vorstrisico. Maar eerst zullen andere nieuwe aanwinsten worden voorgesteld, die krijgen binnenkort de aandacht. Ondertussen blijft het speuren naar nieuw moois altijd doorgaan, er is weer proefmateriaal aangevraagd. Never a dull moment.