logo




"oud"nieuws 2018




home
even voorstellen
de Goede Wijnen
bestellen reacties links contact
Wijngaard Valdepeñas
Wijngaard Valdepeñas, Spanje. foto: ICEX




Zaken en ontwikkelingen uit 2018 die uw aandacht verdien(d)en.


Voor actuele zaken:
nieuws ...




06-09-2018
bezig met Zuid-Italiaans (tevens een nieuwsbrief verstuurd), modern en fruit-getypeerd, Eco, echt mooi. Ook nog in een vroeg stadium met Portugezen, Médoc en misschien nog wat anders......

29-09-2018
Weer een positief stukje door Nicolaas Klei in een tijdschrift: de Muscadet Ch. l'Oiselinière de la Ramée 2016 stond als mooie mosselwijn vermeld in ZIN nr 10 (23-08-2018 - 13-09-2018) p. 112

09-08-2018
zo schrijf je een tijd niets en zo elke dag een stukje. Wie ook een stukje schreef: Nicolaas Klei in Elsevier nr 32 (van vandaag) op p 71 steekt hij de loftrompet voor de Frühburgunder "vom Quarzit" 2016 van de familie Forster. Koopje en nog bio ook, helemaal mee eens, maar ook wel een beetje trots.

08-08-2018
ik had nog niet gemeld dat er weer nieuwe Rhônes van Mas de Ste Croix zijn gearriveerd, de zo gewilde Valreas 2015 is weer leverbaar en de luxe cuvée Quintessence 2015 voor het eerst, ja, dit is wijn, kleur, kracht, balans, niet verfijnd en ook niet zacht of rond, maar wel eentje die staat als een huis.

04-07-2018
vlak voor m'n vakantie arriveerden de nieuwe Italianen uit de Marche. Geen tijd meer om de site bij te werken, dus dat is na terugkomst geregeld. Ze staan er op: de wijnen van Casal Farneto, drie fraaie Verdicchio's, waarvan eentje bio en een "heel aparte" rode: de Lacrima di Morro d'Alba. Stuk voor stuk aanwinsten. Er staan nog monsters uit Duitsland te wachten en verwacht nog wat uit Médoc. Zuid-Italië wil nog niet echt vlotten, het houdt me van de straat.

06-06-2018
laat dat "gehad" maar achterwege, het is nog steeds druk. Ik zal niet klagen, het is mooi dat er zoveel belangstelling is voor je "kinderen". Er is nogal wat ruis om de wijn heen, documenten, vervoerders, doosjes verdwenen, dat soort zaken, maar dat hoort er kennelijk bij.  Ook de reeds eerder gevreesde prijsverhogingen beginnen nu door te sijpelen, Cabriac, altijd het toonbeeld van terughoudendheid, moest ook aanpassingen doorvoeren, net als de transporteur, dus helaas ook ik ontkom er niet aan. Gaat maar om veertig en vijftig cent, maar ja het komt er wel bij (en gaat er niet meer af). Mooie nieuwe rode Corbières, nu uit 2016, wat compacter dan 2014, iets minder etherisch, maar zeker even mooi, meer fruit, jonger en iets intenser. De Vermentino en Carignan weer van het zelfde jaar gekocht, beide nog mooi, beide fractie gestegen in prijs.
De Armantes Blanco en Rosado, beide van 2017 staan al even in het magazijn, ze mogen er zijn, Rosado iets fruitiger dan vorig jaar, Blanco erg vergelijkbaar. Heerlijke wijnen voor echt géén geld.
Sinds vandaag staat er een zending uit de Marche op de wagen, witte wijn (Verdicchio, o.a. eco-wijn) en een rode (Lacrima di Morro d'Alba). Hier gaan we het nog uitgebreid over hebben. Geen Koppitsch, maar wel voller en rijker dan de witte wijnen die ik nu heb, mooie aanvulling dus.

24-05-2018
beetje druk gehad, eerst een artikeltje (Onno Kleyn) over Muri Gries Lagrein 2016 in Volkskrant Magazine van 28 april en daarna een stukje over Tres Ojos Tempranillo 2015 en Tres Ojos Garnacha 2015 in Elsevier van 12 mei door Nicolaas Klei.
Mooi zulke bijval voor je wijnen. Wat extra omzet van nieuwe klanten bovendien.
Ben op dit moment bezig met wijnen uit de Marche, Verdicchio's, eentje die biologisch is geproduceerd en twee luxere, waarvan een gemaakt van laatgeoogste, door Botrytis aangetast druiven. Beetje zoet, maar niet teveel, geen desertwijn. Lekker bij uitgesproken gerechten met truffel etc. Heerlijk rijk ook. Daarnaast ook nog een rode, een Lacrima di Morro d'Alba. Dat is een wijn die iedereen die hem heeft geproefd de rest van zijn leven zal herinneren. De druif waarvan deze wijn gemaakt is en naar genoemd is wordt ook wel de rode Gewürztraminer genoemd. Kan ik me iets bij voorstellen, maar dan moet er nog een hele fruitmand aan rood en zwart fruit bij + een handje kruiden en specerijen. U zult het binnenkort wel horen.

27-04-2018
Nog even over Alexander Koppitsch: ik stop met zijn wijnen. Ja, dat is geen fijne mededeling. Dit zal heel veel van mijn klanten rauw op het dak vallen. velen zullen teleurgesteld zijn, net als ik overigens. Eindelijk, na een lang jaar wachten op de oogst 2017 (de 2016 was op 10% na kapotgevroren) met een goed en royaal wijnjaar 2017 in het vooruitzicht kreeg ik dan eindelijk de monsters toegestuurd. Ik wist het al (Prowein) dat ze niet helder zouden zijn, immers, nu ze geen sulfiet meer gebruiken (ze gebruikten maar heeeeel erg weinig!) moet het reducerende, conserverende van de gist komen. Opzich niet zo fraai en utnodigend, maar ja het zijn toch vooral de neus en de mond die het eindoordeel moeten vellen, een lichtgekleurde rode top Bourgogne zou je haast voor diepe rosé kunnen laten doorgaan, maar daarop keur je zo'n wijn niet af. Nee, de neus was nog wel fraai, weer dat mooie fruit, dat ietwat wulpse zoetje van geconfijt fruit en wat mineralen, ook de zuiverheid was prima, maar daar houdt de overeenkomst met vorige jaargangen wel op. Naast al dit moois is nu veel gistigheid gekomen, gistigheid die het zicht op het pittige en frisse berglucht-energieke wegneemt, het zit er nog wel wat in, maar heel in de verte. Ook de smaak heeft te lijden van de (voor mij) overmaat aan gistindrukken, hier wordt met name het heldere, frisse, pittige in de weg gezeten, de wijn mist lengte en ook strakke intensiteit die er eerst zo fraai was. Ook kom ik die prachtige subtiele nuances niet meer tegen, er hangt een wollige waas overheen. Dat waren nu juist de eigenschappen die de basis wijnen van Koppitsch zo ontzettend lekker en fraai maakten. Wie bij mij Koppitsch 2014 en 2015 kocht, kocht een wezenlijk andere wijn dan de huidige Koppitsch 2017 met hetzelfde etiket. Ik heb niet lang hoeven te twijfelen, dat verbaasde me overigens wel. Nee, hier ga ik niet mee verder. En dan komen de gedachten: en al die klanten dan, kun je die zomaar nee verkopen? Je hebt moeiteloos een vaste schare liefhebbers die een gegarandeerde omzet opleveren als je deze wijn in je assortiment houdt. Maar dat is geen juist gevoel, want deze vaste klanten kochten de Koppitsch wijn van vroeger, de huidige is duidelijk een andere, met deels dezelfde kwaliteiten, maar toch wezenlijk anders. Uitleggen, dat is nu mijn taak en proberen het gat te vullen dat nu is gevallen. Ik kan u zeggen dat zal niet meevallen, als het al ooit zal lukken, want daar ben ik niet zo optimistisch over. Er is genoeg fraais op de wereld en ook in Oostenrijk dus daar ga ik met extra energie achteraan. Maar zo fraai en bijzonder als de "oude Alexander Koppitsch"  ben ik nog niet tegengekomen. Ja, jammer, heel erg jammer, waaróm, vraag je je af, maar ja, het is hun wijn, het zijn hun overwegingen die tot deze keuze hebben geleid. Ik heb met Maria Koppitsch (via haar verloopt het contact) heel openhartig hierover gemaild, ze had het wel verwacht vanwege hun sterk veranderde stijl, ook zij vindt het erg jammer maar heeft er alle begrip voor. Ze gaf nog aan dat ik met nog twee andere (niet-Nederlandse) importeurs Alexander en Maria door onze eerste importen in de gelegenheid heb gesteld om hun wijnbouwbedrijf te starten, zonder onze omzet was Alexander waarschijnlijk bij een andere producent in dienst getreden als wijnmaker (hij kon bij iedereen terecht). Dat is natuurlijk heel erg mooi om te horen en doet je wel wat. Dit verklaart ook de open en betrokken relatie die we met elkaar hebben, ik heb ook veel aan hén te danken, mijn eerste stukje in het Volkskrant Magazine was met de wijnen van Koppitsch. Ik zie het maar zo: we hebben een mooie tijd met elkaar gehad, nu scheiden onze wegen en houden we gewoon contact, maar pijn doet wel.

26-04-2018
opeens ben je weer twee maanden verder in de tijd. Prowein, daar had ik het vorige keer over, nog even een kort verslag. Druk, dat is het er altijd, schijnt onderhand de grootste wijnbeurs ter wereld te zijn. Zal wel, maar efficiënt geregeld is het ook, nog maar de helft van het hallencomplex is in gebruik bij deze beurs, maar er zijn wel ruim 6800 exposanten in aanwezig. Overlevingsstrategie: goed voorbereiden, naar wie wil je persé heen? en alle anderen niet doen. Tevens ruisfilters op maximaal, zowel de optische als de audio filters, je wordt zien- en horendol van alle uitgelichte reclames op de stands, de tiptop uitgedoste pak-mensen en de oorverdovende herrie van pratende lieden en luchtbehandelingsinstallaties. Stel je je een beetje gangbare kippenboer voor in een volle stal vleeskuikens, vijf en een halve week na het uikomen van de eieren, zoiets, maar dan zonder de amoniak en het fijnstof. Kortom, voor mij "geliefde" omstandigheden. 
Duitse wijnen stonden op het programma, want wit is aan uitbreiding toe. Drie bezocht uit: Nahe, Franken en Rheingau. Met de Nahe in zee gegaan, de Franken was wel mooi, maar niet mooi genoeg, de Rheingau was adembenemend, zelfde niveau als Burlotto, maar helaas geheel uitverkocht, kleine oogsten in 2016 en 2017, gelukkig wel genoeg vatmonster 2017 om te laten proeven. Ik sta in de wacht voor de jaargang 2018, weet niet wat het allemaal kost, dat zien we later wel.
Zuid-Italië stond ook op de lijst, van diverse producenten geproefd, van goedkoop en redelijk, maar met wat onzuiverheden, grof wijnmaken en ook achterdocht/schuchtere typen in de stand (ik had m'n zondagse pak niet aan), via vlotte moderne etiketten en te hoge prijzen voor op export-maat gemaakte wijnen, tot fraaie en karakteristieke, zuivere en evenwichtige bio-wijnen. De laatste was een serieuze producent, oog voor detail en vooral zorgvuldig in wijnmaken en benadering. Contact gelegd na beurs, maar het verloopt nog niet echt vlot. Duidelijk geduld werk, wie weet komt er wat moois uit. De wijnen deugen in ieder geval, iets stevig aan de prijs.
En natuurlijk ook Burlotto bezocht, kreeg per ongeluk de Barbera 2016 ingeschonken (heb ik al, ken ik al) maar was toch verrast door de schoonheid van de wijn, was mooier dan ik me voor de geest haalde, ook zijn Barolo's 2014 geproefd. Ja, wat zal ik zeggen, eentonig, dat is het woord, ook 2014 is weer heel erg mooi. Enig nadeel: de hele wereld trekt nu aan Fabio en zijn moeder om hun Barolo's te mogen kopen. O ja, ook nog iets anders: ze maakten in 2014 maar heel weinig Acclivi, veel te weinig om zelfstandig op de markt te brengen dus hebben ze die hoeveelheid maar in de "gewone" Barolo gestopt. Die doet dit jaar niet onder voor de Acclivi dus hoop ik maar dat ik hiervan mag kopen.
Muri Gries Lagrein 2017 is heel erg lekker, er is nog royaal 2016 op voorraad in m'n magazijn, maar overmorgen (28-04) staat er een (zeer positief) stukje over in het Volkskrant Magazine dus misschien moet ik wel weer binnenkort bestellen.
Zuid-Frans geproefd, ook mooi, maar op een vatmonster besluit ik geen aankoop, er kan nog zoveel gebeuren tussen tank en botteling, maar gebottelde wijnen sturen was niet echt een optie want ze zijn maar klein. Op mijn reactie dat ik ook maar klein ben kwam niet echt een adequaat antwoord. Zal daarom wel niks worden. Trouwens, Zuid-Frankrijk was altijd relatief goedkoop vergeleken met de rest van Europa, maar dat wordt toch duidelijk anders de laatste jaren. Prijsniveaus als bij Cabriac zijn bij de geleverde kwaliteiten ronduit zeldzaam aan het worden.
Mas de Sainte Croix stond er ook met z'n Rhônes, prachtig nieuw jaar (2016) ga ik mooi mee door, iets soepeler dan de krachtige 2015's, ook hun luxe top cuvée is indrukwekkend, ga ik ook (iets) van kopen.
Jérôme Bibey van Ch. Labadie had gelukkig nog iets Médoc-Malbec 2016, laat ik samen met de Labadie 2016 komen als die mooi genoeg is, want die moet ik nog in gebottelde toestand proeven, en misschien komt er ook een staartje 2012 Pontet Barrail mee, daar heeft hij nog wat van en vond ik zo'n mooie klassieke wijn een paar jaar geleden, ook eerst maar eens proeven.
Natuurlijk Atáide Semedo bezocht, heeft de nieuwe Bairrada Baga/TN reserva 2016 op fles (ik heb nog een paar flessen 2015), tsjonge wat is dat een mooie wijn, minder serieus en intens dan de 2015, maar wat een verleidelijk fraai fruit en heerlijke souplesse+ elegantie.
Ten slotte nog Alex Koppitsch bezocht, stond in de stand van "Wilde Winzer" is overgestapt op een andere werkwijze, geen sulfiet meer, maar alleen toepassing van gist als reductie en conserveermiddel. Natur Trub, alleen zijn 2017 Rosé en Weissburgunder geproefd, had ik moeite mee, ik miste iets, maar ja aan het eind van zo'n dag zijn je zintuigen aardig "beurs". Ik kreeg monsters toegestuurd. Daarover morgen meer.
Kortom, veel vertrouwds, een paar nieuwigheden en nog een aantal wijnen in het vat. Wordt vervolgd.

27-02-2018
We zijn ruim in het nieuwe jaar beland. Eindelijk stevig winter, nog bezig met het afschudden van een klein griepje. De balans opmaken van afgelopen jaar is al zo'n beetje gebeurd: ik mag niet klagen. Om misverstanden voor te zijn: rijk wordt je er niet van, er van leven en ook nog in wijnvoorraad investeren is met zorgvuldig beleid mogelijk. Het is de periode van het jaar dat je de laatste maanden van het vorige jaar overziet en inschat wat het dit jaar zou kunnen worden. Welke wijnen het goed deden, welke wijnen een zetje verdienen en welke wijnen zouden moeten worden vervangen. Of er nog aanvulling nodig is in het assortiment en zo ja, waar je die kan vinden.
Er zijn alweer monsters aangevraagd, nieuwe jaargangen komen mondjesmaat beschikbaar, eens zien hoe de vlag erbij hangt. Ik zoek nog aanvulling in wit, het liefst een beetje rijk en betaalbaar (wie wil dat niet) en natuurlijk zuiver en boeiend. Koppitsch meldde me dat 2017 erg geslaagd is wat betreft kwaliteit, eindelijk weer een oogst na een totaal door nachtvorst mislukte 2016. Nieuwe jaargang Rhônes, nieuwe jaargangen Loire (Muscadet), Cabriac (Corbières) schijnt ook een goed jaar gehad te hebben aan 2017. Zuid-Italië staat al weer even op m'n verlanglijstje, maar daar zit nog niet zoveel schot in, er zijn nieuwe monsters onderweg, wie weet wordt dat wat. Duitsland of eventueel Elzas zit ook in de onderzoekspijplijn. Het wordt een drukke Prowein dat is wel zeker.
Het nieuws over 2017 is niet alleen positief. Jérôme Bibey van Ch. Labadie meldde me dat 2017 voor hem nog maar net goed is gegaan. Op z'n best nette en zuivere wijn, maar niet mooi terroir getypeerd zoals anders, gewoon lekker, punt. Kleine oogst en ook nog heel slecht weer vlak voor en tijdens de oogst. Wie in 2017 heeft zitten slapen als Bordeauxse wijnboer heeft echt een probleem. Gelukkig is de prachtige jaargang 2016 nu al te koop (Malbec, Petit Verdot) en moet de Labadie nog uitkomen. Grote kans dat daar wat van wordt ingekocht in afwachting van de jaargang 2018. Ik las recent nog een melding van de Bordeaux-wijnautoriteiten dat 2017 bij hun in de boeken staat als een zeer goed jaar. Ik vraag me af voor wie.
Een ander minder positief aspect is de totale wijnproductie hoeveelheid in Europa. Zwommen we met z'n allen tot voor kort nog comfortabel in grote meren met wijn, nu is er droogte aan de orde. De oogst in de meeste gebieden is veel kleiner dan gemiddeld, de prijzen vertonen een duidelijk stijgende tendens. Het zullen in eerste instantie waarschijnlijk maar een paar dubbeltjes zijn, maar het zou wel eens een begin kunnen zijn van een forse stijging op langere termijn.
Hoewel er mensen zijn die beweren dat klimaatverandering niet bewezen is (dan kan pas over vele jaren met meer zekerheid worden vastgesteld) begint het er toch wel op te lijken dat er iets aan het veranderen is. Als je in de fossiele delfstoffen keten zit is dat natuurlijk geen fijn verhaal, maar ja, het risico nemen door niets te veranderen terwijl het allemaal erg uit de klauw gaat lopen omdat er geen "bewijs" voor is, is om het maar eens vriendelijk te zeggen oliedom. Lees: onverantwoord en onaanvaardbaar, kortzichtig en in feite laakbaar. Gooi het roer om en mocht achteraf blijken dat het niet aan onze fossiele delfstoffen verslaving lag, hebben we ons in iedergeval minder afhankelijk gemaakt van deze milieubelastende energiebronnen. Misschien iets minder welvaart, maar op andere, nog belangrijker vlakken winst. In ieder geval voor de generaties na ons.
Ik blijf zoals altijd opzoek naar moois, heeft vooral de huidige generatie wat aan, ik hou u op de hoogte!